Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Michna po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.M. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 19 grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2011 r. postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W skardze na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2011 r. skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej "p.p.s.a.".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 §1 p.p.s.a. wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Z art. 61 § 3 p.p.s.a. wynika, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Postanowienie w sprawie wstrzymania aktu sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 p.p.s.a.). Art. 61 § 6 p.p.s.a. stanowi natomiast, że wstrzymanie wykonania aktu lub czynności upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji.
Wniosek nie może zostać uwzględniony, gdyż nie zawiera on uzasadnienia. Należy podkreślić, że wstrzymanie wykonania decyzji następuje wyłącznie na wniosek strony i to do strony należy obowiązek wykazania, że zachodzą okoliczności z art. 61 § 3 p.p.s.a. Sam fakt istnienia obowiązku wykonania aktu administracyjnego nie może stanowić podstawy uzasadniającej pozytywne rozpatrzenie wniosku o wstrzymanie wykonalności. Aby wniosek mógł być uwzględniony, strona obowiązana jest wskazać konkretne zagrożenia płynące z wykonania decyzji. Sąd musi bowiem dysponować wiarygodnie wykazanymi faktami, które pozwolą mu na zastosowanie wyjątku od zasady wykonalności ostatecznych decyzji administracyjnych.
Wobec powyższego, działając na zasadzie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.