Kraków, dnia 17 kwietnia 2019r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Piotr Głowacki po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2019r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu J. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania zabezpieczającego; postanawia: 1) odrzucić sprzeciw; 2) zwrócić skarżącemu kwotę [...]zł (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od sprzeciwu.
W niniejszej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 13 grudnia 2018 r. sygn. II FSK 2408/18 uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 lutego 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 1313/17, stwierdzając m.in., iż przepis art. 64a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( dalej: "p.p.s.a.) należy rozumieć w ten sposób, że sprzeciw przysługuje tylko od decyzji, o której mowa w art. 138 § 2 K.p.a., ale nie od postanowienia (art. 144 w związku z art. 138 § 2 K.p.a.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarżący zaskarżając ww. postanowienie wydane w toku postępowania zabezpieczającego wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie sprzeciw, jako przysługujący mu środek zaskarżenia. Wynika to zarówno z zatytułowania samego pisma, jak i z jego treści: "Wnoszę sprzeciw na postanowienie Dyrektora (...).". Dodatkowo, skarżący - uzasadniając treść zarzutu - jednoznacznie odnosi się w złożonym piśmie do art. 138 § 2 K.p.a. i wydawanej na jego podstawie decyzji administracyjnej.
Wedle brzmienia art. 64a) p.p.s.a. sprzeciw służy tylko od decyzji kasacyjnej, ale nie od postanowienia (zob. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 maja 2018 r., I GSK 2146/18, Lex nr 2499981 i postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 lutego 2018 r., I OZ 130/18, OSP 2018, nr 12, poz. 130). Wskazuje na to wykładnia systemowa wewnętrzna. Gdyby bowiem ustawodawca chciał dopuścić sprzeciw na postanowienie wydane na podstawie art. 138 § 2 K.p.a., to uczyniłby to wprost - tak, jak uczynił to w wielu przepisach ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jak np. art. 18 § 1 pkt 6a, art. 61 § 2 pkt 1, art. 119 pkt 1, art. 145 § 1 in principio i pkt 1,2,3 p.p.s.a., w których użył określeń "decyzję lub postanowienie". Oznacza to, że odwoływanie się do odesłania generalnego merytorycznego zawartego w art. 144 K.p.a. nie jest wystarczające, skoro byłoby to korzystanie z wykładni systemowej zewnętrznej.
Zatem skoro skarżący złożył w sprawie sprzeciw od postanowienia Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. wydanego w trybie art. 144 w związku z art. 138 § 2 K.p.a., a nie od decyzji, o której mowa w art. 138 § 2 K.p.a., to podlega on odrzuceniu, ponieważ jest niedopuszczalny (art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. w zw. z art. 64a i art. 64b p.p.s.a).