Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Znamiec po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] [...] w przedmiocie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego postanawia: odrzucić wniosek.
Wyrokiem z dnia 24 listopada 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] [...] w przedmiocie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego. Skarżący w terminie wniósł o sporządzenie uzasadnienia. Wyrok z uzasadnieniem wraz z pouczeniem o terminie i warunkach formalnych wniesienia skargi kasacyjnej został doręczony skarżącemu 18 stycznia 2007 r.
W dniu 15 lutego 2007 r. skarżący złożył wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, a następnie pismem nadanym 17 lutego 2007 r. wniósł skargę kasacyjną sporządzoną własnoręcznie.
Postanowieniem z dnia 28 marca 2007 r. ustanowiono dla M. B. radcę prawnego, którego 29 maja 2007 r. wyznaczyła Okręgowa Izba Radców Prawnych w K..
Postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę kasacyjną z powodu uchybienia wymogowi sporządzenia jej przez profesjonalnego pełnomocnika. Powyższe postanowienie zostało doręczone 11 września 2007 r.
17 września 2007 r. pełnomocnik skarżącego złożył zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 2 sierpnia 2007 r. w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej. Jednocześnie w tym samym piśmie zawarty został wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej. W uzasadnieniu pełnomocnik zgadza się z oceną uchybień dokonaną w zaskarżonym postanowieniu, podnosząc jednocześnie, że ustanowienie pełnomocnika nastąpiło po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, a tym samym ustanowiony pełnomocnik nie miał możliwości wniesienia jej w terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, zważył co następuje.
Na wstępie omówienie wymaga kwestia złożenia w jednym piśmie zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej oraz wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Powszechnie przyjmuje się że te dwa pisma wykluczają się wzajemnie, z uwagi na konkurencyjność wniosków i wewnętrzną sprzeczność ich podstaw. W rozpoznawanej sprawie taka sprzeczność jednak nie występuje, albowiem skarga kasacyjna została odrzucona z powodu niesporządzenia jej przez profesjonalnego pełnomocnika, a nie z powodu uchybienia terminu do jej wniesienia. W związku z powyższym zażalenie kwestionuje ustalenie sądu co do uchybienia formalnego skargi kasacyjnej, choć z uzasadnienia zażalenia wynika że pełnomocnik w pełni zgadza się z sądem. Natomiast wniosek o przywrócenie terminu zmierza do możliwości ponownego złożenia skargi kasacyjnej.
Ponieważ wniosek o przywrócenie terminu rozpoznaje sąd przed którym czynność miała być dokonana, a zażalenie rozpoznaje sąd wyższej instancji, niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy jedynie wniosku o przywrócenie terminu. Zażalenie natomiast zostanie przekazane Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie w celu jego rozpoznania.
Przechodząc do oceny wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wskazać należy, że jest on niedopuszczalny i to z dwóch powodów.
Po pierwsze uchybiono siedmiodniowemu terminowi do jego wniesienia. Zgodnie bowiem z art. 87 § 1 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zm.) pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W rozpoznawanej sprawie, możliwość wniesienia wniosku o przywrócenie terminu powstała w dniu, w którym pełnomocnik dowiedział się o wyznaczeniu go z urzędu do występowania w imieniu skarżącego. Co prawda w rozpoznawanej sprawie nie dysponujemy datą zawiadomienia pełnomocnika przez Okręgową Izbę Radców Prawnych, ale skoro pełnomocnik zwrócił się do skarżącego pismem z dnia 5 czerwca 2007 r. informując o jego ustanowieniu, to musiało to nastąpić po zawiadomieniu go przez OIRP. Tymczasem wniosek o przywrócenie terminu został nadany pismem z dnia 17 września 2007 r. a więc z całą pewnością po terminie.
Drugim z powodów niedopuszczalności wniosku o przywrócenie terminu jest fakt, że nie uchybiono terminowi do złożenia skargi kasacyjnej. Skarga kasacyjna w rozpoznawanej sprawie została wniesiona w terminie. Inna kwestią są jej uchybienia formalne skutkujące jej odrzuceniem. Niemniej jednak odrzucenie skargi kasacyjnej nie nastąpiło z powodu uchybienia terminu do jej wniesienia. Skoro więc pełnomocnik działa w imieniu strony nie można przyjąć, że może on złożyć osobną skargę kasacyjną obok strony.
Zważywszy na powyższe uchybienia niecelowe jest badanie przesłanek dopuszczalności przywrócenia terminu takich jak brak winy strony. W związku z powyższym, tylko na marginesie powyższych rozważań, zauważyć należy, że wniosek nie spełnia też wymagań formalnych a mianowicie nie dopełniono razem z wnioskiem czynności do której uchybiono terminowi. W tym przypadku razem z wnioskiem o przywrócenie terminu należało również złożyć skargę kasacyjną.
Mając powyższe na względzie, Sąd działając na podstawie art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji. Przepis ten bowiem stanowi, że spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.