Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Dąbek po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J.G. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 maja 2010 r., w sprawie ze skargi J.G. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 1 lutego 2010 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy postanawia: przywrócić J.G. termin do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 maja 2010 r.
Wyrokiem z dnia 19 maja 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę J.G. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy.
Następnie postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2010 r. Sąd ustanowił dla J.G. adwokata. W wykonaniu tego postanowienia Okręgowa Rada Adwokacka dniu 14 września 2010 r. wyznaczyła dla skarżącego pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata B.M.. Ustanowiony z urzędu pełnomocnik, pismem z dnia 22 października 2010 roku (data stempla pocztowego) złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę kasacyjną od wyroku tutejszego Sądu z dnia 19 maja 2010 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej pełnomocnik skarżącego podniósł, że pismo Okręgowej Rady Adwokackiej wyznaczające go jako pełnomocnika z urzędu dla skarżącego, otrzymał w dniu 4 października 2010 r. Następnie skontaktował się ze skarżącym i po uzyskaniu informacji co do stanowiska skarżącego w sprawie oraz pełnomocnictwa, w dniu 15 października 2010 roku zapoznał się z aktami przedmiotowej sprawy. Zdaniem pełnomocnika od daty zapoznania się z aktami sprawy powinien biec termin siedmiu dni do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 30.08.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, póz. 1270) - jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 87 w/w ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W rozpatrywanej sprawie okoliczności podniesione we wniosku pełnomocnika skarżącego wskazują na spełnienie przesłanek określonych w art.86 w/w ustawy.
Z całą pewnością strona skarżąca nie ponosi winy w uchybieniu terminowi do złożenia skargi kasacyjnej. Został bowiem dla niej ustanowiony z urzędu pełnomocnik w osobie adwokata. Sama strona nie mogła przy tym sporządzić skargi kasacyjnej z uwagi na obowiązywanie tzw. "przymusu adwokacko-radcowskiego". Skargę kasacyjną mógł sporządzić w jej imieniu jedynie ustanowiony z urzędu radca prawny. Z kolei aby adwokat mógł podjąć czynności zmierzające do sporządzenia skargi kasacyjnej oraz złożenia wniosku o przywrócenie terminu do jej sporządzenia, musiał otrzymać z Okręgowej Rady Adwokackiej informację o ustanowieniu go pełnomocnikiem. Pismo takie pełnomocnik skarżącego otrzymał w dniu 4 października 2010r. Samo jednak uzyskanie informacji, że został ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu, nie może w ocenie Sądu świadczyć w niniejszej sprawie o tym, że od tego momentu ustała przyczyna uchybienia terminowi do sporządzenia skargi kasacyjnej. Należyte sporządzenie skargi kasacyjnej wymaga bowiem skontaktowania się ze stroną, poznanie jej stanowiska procesowego, a następnie zbadanie akt sprawy. Dopiero po takim przygotowaniu materiału do sporządzenia skargi kasacyjnej, można mówić, iż ustała przyczyna uchybienia terminowi do złożenia skargi kasacyjnej. Z przedstawionego przez pełnomocnika z urzędu przebiegu postępowania wynika, że niezwłocznie po ustanowieniu go pełnomocnikiem podjął czynności zmierzające do przygotowania materiału pozwalającego na podjęcie decyzji co do wniesienia skargi kasacyjnej. Z tego też powodu przyczyny uchybienia terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej ustały w dniu 15 października 2010 roku. Na marginesie można jedynie stwierdzić, że pełnomocnik z urzędu nie miał potrzeby uzyskiwania pełnomocnictwa od skarżącego (którego nie przedłożył), gdyż samo postanowienie o ustanowieniu dla skarżącego pełnomocnika z urzędu jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa (art. 244 § 2 p.p.s.a.).
Jak wynika z art. 87 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Termin ten w niniejszej sprawie został zachowany, gdyż wniosek o przywrócenie terminu został złożony w dniu 22 października 2010 roku.
Spełniona została również kolejna przesłanka pozwalająca przywrócić termin do złożenia skargi kasacyjnej, określona w art. 87 § 4 wyżej wskazanej ustawy. Zgodnie z dyspozycją wynikającą z tego przepisu, równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. W niniejszej sprawie czynnością tą jest skarga kasacyjna, która została złożona wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu.
Na marginesie można także wskazać na dwa postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 29 października 2010 r. (I FZ 324/10) oraz z dnia 8 listopada 2010 r. (II FZ 409/10) - (obydwa publikowane na stronie: www.orzeczenia.nsa.gov.pl). W uzasadnieniu tych postanowień zostało stwierdzone, że mając na uwadze treść art. 177 p.p.s.a. w zw. z art. 45 ust. 1 Konstytucji RP należy uznać, że termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu wraz ze skargą kasacyjną wynosi 30 dni od momentu, kiedy pełnomocnik dowiedział się o swoim umocowaniu.
Mając powyższe na uwadze Sąd działając na podstawie przytoczonych przepisów postanowił jak w sentencji