Kraków, dnia 23 marca 2010r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Głowacki po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2010r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego nr [...]z dnia 19 grudnia 2008r. w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości za lata 2001 i 2002 postanawia: przywrócić termin.
W przedmiotowej sprawie skarżąca M. B. pismem datowanym na 22 lutego 2009r. złożonym bezpośrednio na dziennik podawczy SKO wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, załączając skargę. Wnioskodawczyni podała, że otrzymała decyzję SKO wydaną na skutek wniesionych później odwołań niż odwołanie od decyzji Burmistrza Miasta, w sprawie której toczyło się postępowanie odwoławcze. W związku z opóźnieniem rozpatrywania tegoż odwołania postanowiła złożyć osobiście pismo ponaglające w SKO. Jednocześnie dowiedziała się, że w dniu 27 stycznia 2009r. została zwrócona przez pocztę awizowana przesyłka. Pracownica SKO, zapewniła że przesyłka ta dotyczyła sprawy o numerze [...]. Po otrzymaniu informacji, że decyzja w sprawie nr [...]była dwukrotnie awizowana 2 stycznia i 16 stycznia 2009r. wnioskodawczyni sprawdzała w urzędach pocztowych w G.: przy ul. H. i ul. J. daty awizowania w styczniu przesyłek poleconych. Wnioskodawczyni podkreśliła, że poinformowano ją, że żadnej przesyłki poleconej na jej adres w tych dniach nie było i że jedyną przesyłką poleconą w styczniu była przesyłka z SKO z dnia 12 stycznia 2009 roku ponownie awizowana 19 stycznia 2009 roku, a zwrócona 27 stycznia 2009 roku. W ocenie wnioskodawczyni uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło bez jej winy gdyż do dnia 17 lutego 2009r. skutecznie nie doręczono jej decyzji.
Rozpatrując powyższy wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 15 września 2009r. Sąd odmówił przywrócenia terminu.
Po rozpatrzeniu zażalenia M.B., Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 25 stycznia 2010r., sygn akt II FZ 548/09, uchylił postanowienie z dnia 15 września 2009r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W motywach rozstrzygnięcia NSA wskazał, na przeprowadzony dowód z dokumentu, to jest pisma Dyrektora Oddziału Rejonowego Poczty Polskiej w N. z dnia 3 grudnia 2009 roku znak[...], w przedmiocie reklamacji skarżącej w związku z nieotrzymaniem przez nią zawiadomienia o nadejściu i możliwości odbioru w urzędzie pocztowym przesyłki poleconej (karta 109). Z jego treści wynika, że polecona przesyłka listowa nr [...] nadana pod adresem M. B. ulica S. [...]G., zawierająca decyzję SKO z dnia 29 grudnia 2009 roku[...], została w dniu 2 stycznia 2009 roku zaawizowana do odbioru w Urzędzie Pocztowym G. [...] (dlatego nie została odnaleziona w Filii Urzędu Pocztowego G. przy ul. H. [...]). Zawiadomienie natomiast, stosownie do treści pisma Dyrektora Poczty, o nadejściu i możliwości odbioru przesyłki listonosz pozostawił przy ulicy K. [...], wetknąwszy za tabliczkę z napisem "Młyn Gospodarczy". Powtórna awizacja miała miejsce dnia 9 stycznia 2009r., kiedy ponownie zawiadomienie o nadejściu przesyłki umieszczono w drzwiach Młyna. Ostatecznie przesyłkę, jako nieodebraną w terminie, zwrócono nadawcy w dniu 16 stycznia 2009r. Jednocześnie podkreślono, że w styczniu 2009r. nie obowiązywało zgłoszone przez skarżącą żądanie przekierowywania przesyłek adresowanych na adres ul. S. [...] w G. do doręczania pod adresem przy ul. K. [...] w G., bądź awizowania w Filii Urzędu Pocztowego G. [...] przy ul. H. [...] Z treści powyższego pisma Dyrektora Poczty wynika zatem, że przesyłka oznaczona numerem [...] nadana pod adresem M. B. ul. S. [...]G., nie została prawidłowo doręczona adresatowi, gdyż zawiadomienie o jej nadejściu i informacja pozostawienia we właściwej placówce oddawczej nie zostało pozostawione pod właściwym adresem do doręczeń skarżącej, to jest ul. S.[...] w G.. W ocenie NSA, treść pisma Dyrektora Poczty z dnia 3 grudnia 2009 roku, w zakresie w jakim wskazuje na błędną treść znajdującego się w aktach administracyjnych sprawy urzędowego dokumentu z nieprawdziwą informacją o miejscu pozostawienia zawiadomienia o nadejściu przesyłki świadczy, że podstawa faktyczna fikcji prawnej doręczenia, o której mowa w art. 150 § 2 Ordynacji podatkowej, została wadliwie w rozpoznawanej sprawie sformułowana. Stanowi to przesłankę do podważenia skuteczności fikcji prawnej doręczenia opisanej powyżej przesyłki, a okoliczność pozostawienia informacji o nadejściu przesyłki nr [...] pod innym adresem niż wskazany na kopercie, WSA w Krakowie powinien wziąć pod uwagę przy ponownym rozważaniu wystąpienia braku winy strony skarżącej w niedochowaniu terminu do wniesienia skargi.