Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J.R. o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia wraz z uzasadnieniem w sprawie ze skargi J.R. na postanowienie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 grudnia 2016 r. nr: [...] w przedmiocie stwierdzenia bezprzedmiotowości wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego p o s t a n a w i a wniosek oddalić
J.R. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z wnioskiem o przyznanie mu prawa pomocy poprzez częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia wraz z uzasadnieniem.
Z danych zawartych w formularzu "PPF" wynika, że skarżący prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Źródłem jego utrzymania jest świadczenie emerytalne w wysokości 2.200 zł, a zobowiązania i stałe wydatki strony zamykają się kwotą 1.200 zł. Wnioskodawca zamieszkuje sam w domu po rodzicach o nieuregulowanym stanie własności. W skład majątku skarżącego wchodzi samochód osobowy o wartości 7.000 zł. W rubryce "7.2.3. Wierzytelności" skarżący wpisał "24.000 - pożyczka bankowa".
W uzasadnieniu wniosku J.R. podniósł, że chciałby otrzymać pisemne uzasadnienie wyroku, aby podjąć decyzję co do dalszego postępowania. Dotychczas ponosił już koszty wydania indywidualnej interpretacji oraz wpisu od skargi do WSA w Krakowie.
W związku z tym, że dane zawarte w złożonym oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach nie były wystarczające do oceny stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych J.R., zarządzeniem z dnia 21 kwietnia 2017 roku na podstawie art. 255 p.p.s.a. został on wezwany do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni poprzez:
- potwierdzenia wysokości pobieranego świadczenia emerytalnego za miesiąc marzec 2017 roku;
- przedłożenie wykazu wszystkich posiadanych przez skarżącego rachunków bankowych i wyciągów obrazujących ich historię za okres ostatnich trzech miesięcy wraz z aktualnym saldem;
- udokumentowanie rachunkami za ostatni okres rozliczeniowy wysokości wydatków związanych z koniecznym utrzymaniem skarżącego (m. in. opłaty za prąd, gaz, wodę, odpady itp.), a także określenie wysokości wydatków ponoszonych na wyżywienie, ubranie, środki czystości, ewentualne leczenie, itp.;
- przedłożenie kopii umowy zaciągniętej pożyczki bankowej wraz z harmonogramem spłaty rat.
W wezwaniu pouczono skarżącego, że niezastosowanie się do jego treści w zakreślonym terminie może zostać uznane za niewykazanie spełnienia przesłanek warunkujących przyznanie prawa pomocy i skutkować oddaleniem wniosku.
Jak wynika z nadesłanego przez właściwy urząd pocztowy potwierdzenia odbioru wezwanie skierowane na adres skarżącego, zostało odebrane przez dorosłego domownika - Z.R. (bratową skarżącego) w dniu 28 kwietnia 2017 roku. Zatem termin do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy upływał z dniem 5 maja 2017 roku.
Do dnia wydania niniejszego postanowienia wnioskodawca nie przesłał dodatkowych oświadczeń, ani dokumentów źródłowych.
Mając na uwadze powyższe, zważono, co następuje:
Prawo pomocy jest szczególną instytucją postępowania przed sądami administracyjnymi, mającą na celu zagwarantowanie konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które nie są w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego we własnym zakresie.
Instytucja przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, którego domaga się skarżący, zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 roku, poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.) przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przez uszczerbek utrzymania koniecznego należy rozumieć dopiero takie zachwianie sytuacji materialnej i bytowej wnioskodawcy, iż nie byłby on w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 marca 2005 r., sygn. akt: II FZ 137/05, niepubl.).