Kraków, dnia 10 maja 2010r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Głowacki po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.G. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 9 lutego 2001r. sygn. akt I SA/Kr 2532/99 postanawia: odrzucić sprzeciw Stowarzyszenia [...] od zarządzenia z dnia 10 listopada 2009r.
W niniejszej sprawie stosownie do zarządzenia z dnia 19 kwietnia 2010r. M. G. została wezwana do sprecyzowania czy pismo z dnia 16 października 2009r. (k.29) oraz sprzeciw z dnia 23 grudnia 2009r. na zarządzenie referendarza sądowego z dnia 10 listopada 2009r. stanowią wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu sądowym wskazanego tam Stowarzyszenia [...], w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, pod rygorem uznania że pisma te zostały wniesione przez M.G. działającą we własnym imieniu. A w przypadku ewentualnego wskazania, że pisma stanowią wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu sądowym wskazanego tam stowarzyszenia, do wykazania uprawnienia do reprezentacji stowarzyszenia, w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia sprzeciwu stowarzyszenia oraz pozostawienia bez rozpoznania wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu sądowym.
W odpowiedzi M. G. pismem z dnia 4 maja 2010r. wskazała, że pismo z dnia 16 października 2009r. oraz sprzeciw z dnia 23 grudnia 2009r. "wyraźnie wskazują występowania stowarzyszenia w przedmiotowej sprawie". Zatem, w ocenie Sądu, należy w niniejszej sprawie przyjąć, że treść tego pisma wskazuje na zamiar zgłoszenia wniosku o dopuszczenie stowarzyszenia do udziału w postępowaniu. Jednocześnie M. G. podała, że występuje w imieniu w/w stowarzyszenia. Nie wykazała jednak, pomimo wezwania, uprawnienia do reprezentacji stowarzyszenia.
Stosownie do art. 259 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), określanej dalej jako p.p.s.a., od zarządzeń, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, strona albo adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy mogą wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zarządzenia. Zgodnie z § 2 sprzeciw wniesiony po terminie oraz sprzeciw, którego braki formalne nie zostały uzupełnione, a także sprzeciw wniesiony przez adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego, niezawierający uzasadnienia, sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do art. 28 § 1 p.p.s.a., osoby prawne oraz jednostki organizacyjne mające zdolność sądową dokonują czynności w postępowaniu przez organy albo osoby uprawnione do działania w ich imieniu Natomiast art. 29 p.p.s.a. stanowi, że przedstawiciel ustawowy, organ albo osoby, o których mowa w art. 28, mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności w postępowaniu.
W przedmiotowej sprawie sprzeciw od zarządzenia z dnia 10 listopada 2009r. został złożony przez podmiot będący stowarzyszeniem. Sprzeciw taki, powinien spełniać wymogi formalne określone w art. 46 p.p.s.a., między innymi powinien być podpisany przez osobę uprawnioną do reprezentacji podmiotu składającego sprzeciw. Brak właściwego wykazania umocowania do złożenia sprzeciwu stanowi brak formalny, który może być uzupełniony w trybie opisanym w art. 49 p.p.s.a. Braki formalne przedmiotowego sprzeciwu nie zostały jednak uzupełnione, pomimo wezwania.
Dlatego też sprzeciw należało odrzucić, na podstawie art. 259 § 2 p.p.s.a.