sygn. akt I SA/Kr 961/18 Kraków, dnia 16 października 2018 r. POSTANOWIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Firek po rozpoznaniu w dniu 16 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy odwołania wniesionego w imieniu M. G., przekazanej do rozpoznania postanowieniem Sądu Okręgowego w G. z dnia 17 lipca 2018 r., sygnatura akt [...] na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 4 stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu postanawia: umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
Postanowieniem z dnia 17 lipca 2018 r., [...] Sąd Okręgowy w G. przekazał do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie odwołanie, wniesioną w imieniu M. G. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 4 stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu. Tym samym postanowieniem sąd ubezpieczeń społecznych umorzył postępowanie w sprawie M. G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o podleganie pracowniczemu ubezpieczeniu społecznemu. Jak zaznaczył w uzasadnieniu sąd powszechny, na rozprawach oraz na piśmie M. G. wskazywał, iż nigdy nie odwoływał się od decyzji, tylko domagał się stwierdzenia, iż nie jest ona aktem . Jego zdaniem bowiem decyzja nie istnieje, a sprawę o stwierdzenie nieważności decyzji winien rozpoznać sąd administracyjny. Sąd Okręgowy umorzył postępowanie, wskazał że nie było podstaw do odrzucenia czy oddalenia odwołania, skoro zdaniem ubezpieczonego nie zostało ono złożone. Jednocześnie sąd powszechny, wskazując, że odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję, zgodnie z żądaniem M. G. przekazał sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 161 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. -oznaczana dalej jako p.p.s.a.) sąd administracyjny wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę (pkt 1), w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania (pkt 2) oraz gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe (pkt 3).
W wewnętrznie sprzecznym postanowieniu Sądu Okręgowego w G. zawarte zostały dwa rozstrzygnięcia: umorzono postępowanie sądowe, wywołane odwołaniem wniesionym w imieniu M. G. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 4 stycznia 2013 r., nr [...] i jednocześnie to odwołanie - co do którego sąd powszechny sam podkreśla, że M. G. nie miał zamiaru jego złożenia, nigdy go nie składał. Znajduje to potwierdzenie w aktach administracyjnych, przekazanych wraz z postanowieniem sądu ubezpieczeń społecznych, zawierających wspomniane oświadczenie M. G. (k. 63).
Uznać zatem należy, że do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie został przekazany żaden środek prawny, pochodzący od M. G., a mogący być uznany za skargę na akt, wydany przez organ administracji publicznej. Sąd Okręgowy przekazał bowiem odwołanie, które jego zdaniem nie stanowiło odwołania, a wnoszący je nie miał zamiaru kwestionować prawidłowości decyzji z dnia 4 stycznia 2013 r., nr [...], wywodził jedynie, że ona nie istnieje. Odnosząc się do sprawy w tym wąskim zakresie, w jakim została ona przekazana (samo odwołanie) stwierdzić trzeba, że nie jest to ani skarga na akt, czynność albo bezczynność organu administracji publicznej (art. 3 § 2 p.p.s.a.), ani też wniosek, mogący wszcząć postępowanie sądowoadministracyjne (art. 63 p.p.s.a.). W szczególności przekazane odwołanie nie może zostać uznane za skargę i odrzucone jako dotyczące sprawy, nie należącej do właściwości sądu administracyjnego, skoro wnoszący sam wyraźnie podkreślał, że nie kwestionował decyzji, a uznawał ją za nieistniejącą.