Dnia 21 listopada 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku M. H. o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia Referendarza sądowego z dnia 9 września 2013 roku o przyznaniu prawa pomocy w zakresie częściowym, sygn. akt I SA/Łd 1031/12 w sprawie ze skargi M. H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego i nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za sierpień 2005 roku postanawia: przywrócić termin do wniesienia sprzeciwu.
Postanowieniem z dnia 9 września 2013 r. odmówiono M. H. przyznania prawa pomocy z zakresie częściowym , poprzez zwolnienie od kosztów. Odpis tego orzeczenia został doręczony skarżącemu w dniu 1 października 2013 r.
W dniu 31 października 2013 r. w Wydziale Informacji Sądowej WSA w Łodzi skarżący dowiedział się, że do Sądu nie dotarła przesyłka polecona zawierająca sprzeciw od postanowienia referendarza z dnia 9 września 2013 r., w sprawie o sygn. akt I SA/Łd 1031/12.
Do pisma z dnia 4 listopada 2013 r. ( nadanego w dniu 5 listopada 2013 r.) M. H. dołączył kserokopię dowodu nadania przesyłek poleconych do WSA w Łodzi z dnia 8 października 2013 r. oraz sprzeciw od postanowienia z dnia 9 września 2013 r., wnosząc o jego rozpatrzenie.
Zarządzeniem z dnia 12 listopada 2013 r. pismo skarżącego zostało potraktowane jako wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu oraz skierowane na posiedzenie niejawne w dniu 21 listopada 2013 r. we wskazanym przedmiocie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, § 2 i § 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowana jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo wniesienie wniosku przez zainteresowanego w wskazanym terminie oraz dokonanie czynności, dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczającą przesłanką przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Konieczne jest bowiem uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu.
Zdaniem Sądu wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu jest merytorycznie uzasadniony i zasługuje na uwzględnienie. Okoliczności przedstawione we wniosku dostatecznie uprawdopodobniają, że do uchybienia terminu do dokonania powyższych czynności doszło bez winy skarżącego w rozumieniu art. 86 § 1 p.p.s.a. Przede wszystkim wskazać należy, że rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym należy mieć na uwadze prawo strony do rozpoznania sprawy przez Sąd.
W ocenie Sądu skarżący w sposób przekonywujący uwiarygodnił swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niego niezależna i istniała przez cały czas, aż do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Sądowi z urzędu jest wiadome, że sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego w drugiej ze spraw strony zawisłych przed WSA w Łodzi został nadany 8 października z zachowaniem ustawowego terminu. Biorąc pod uwagę dołączone do wniosku o przywrócenie terminu kserokopie dowodów nadania przesyłek poleconych w dniu 8 października 2013 r., potwierdzonych stemplem Urzędu Pocztowego w R. Sąd doszedł do wniosku, że skarżący w sposób dostateczny uprawdopodobnił, iż nie ponosi winy w niedochowaniu terminu
Mając na uwadze powyższe, Sąd działając na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 87 § 1, § 2 i § 4 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.