Zażalenie na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w zakresie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2005 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Sędzia NSA Teresa Porczyńska po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 września 2013 r. o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi L. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w zakresie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2005 r. postanawia p o s t a n a w i a: 1) uchylić postanowienie z dnia 19 września 2013 r. o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi; 2) odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi; 3) zwrócić stronie skarżącej kwotę 100 (sto) zł uiszczoną tytułem wpisu od zażalenia, zaksięgowaną w dniu [...] r. pod poz. [...].

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 19 września 2013 r. Sąd odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wskazano, m.in. że wskazana we wniosku o przywrócenie terminu okoliczność jego uchybienia, jaką miałoby być przebywanie przez skarżącego na urlopie oraz nieprzekazanie mu informacji o odbiorze decyzji, którą odebrał domownik, nie mieści się w pojęciu "braku winy". Wyjazd na urlop nie stanowi bowiem nadzwyczajnej okoliczności, której skarżący nie byłby w stanie przezwyciężyć by w sposób skuteczny wnieść skargę. Skarżący mógł zawiadomić organ administracji o nowym adresie do doręczeń pism, ustanowić pełnomocnika do odbioru przesyłek wysyłanych do niego przez organ lub choćby zadbać o należyte informowanie go przez domowników o korespondencji kierowanej do niego przez organ administracji. Ze strony skarżącego brak było działań zmierzających do zapewnienia mu możliwości odbioru pism w postępowaniu administracyjnym na czas wyjazdu. Skutki wszelkich zaniedbań osoby, która podjęła się oddania pisma adresatowi, choćby zbyt późnego poinformowania o odbiorze korespondencji obciążają skarżącego.

Skarżący wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, w którym zarzucił naruszenie art. 149 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 749) poprzez uznanie, że zaskarżona decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. została skutecznie doręczona w dniu 21 czerwca 2013 r.

Skarżący podniósł, że osoba, która odebrała korespondencję - M. Z. jest osobą niepełnoletnią, która nie była świadoma konsekwencji związanych z nieprzekazaniem korespondencji. Do zażalenia załączono kserokopię odpisu aktu urodzenia, z którego wynika, że wymieniona osoba urodziła się w 1997 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Sąd ocenił, że zażalenie jest oczywiście uzasadnione i na podstawie art. 195 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 13 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", postanowił uchylić własne postanowienia z dnia 19 września 2013 r.

Stosownie do art. 149 Ordynacji podatkowej w przypadku nieobecności adresata w mieszkaniu pisma doręcza się za pokwitowaniem pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi.

Z akt sprawy wynika jednoznacznie, że zaskarżona decyzja została odebrana w dniu 21 czerwca 2013 r. przez M. Z., który nie jest osobą pełnoletnią. W tej sytuacji doręczenie decyzji we wskazanej wyżej dacie należy uznać za prawnie nieskuteczne. Z treści wniosku o przywrócenie terminu wynika, że skarżący otrzymał zaskarżoną decyzję w dniu 28 lipca 2013 r., zatem sąd przyjął, że doręczenie decyzji nastąpiło w tym dniu i od tego momentu rozpoczął swój bieg termin do wniesienia skargi.

Skarga została wniesiona w dniu 2 sierpnia 2013 r., zatem nie doszło do uchybienia terminu do jej wniesienia. W tej sytuacji wniosek o przywrócenie terminu należy uznać za niedopuszczalny. Złożenie wniosku o przywrócenie terminu uwarunkowane jest przede wszystkim tym, by termin do podjęcia czynności procesowej upłynął. Dopiero wówczas czynność taka staje się bezskuteczna (art. 85 p.p.s.a.). Przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeżeli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego (por. postanowienie NSA z 5 grudnia 2012 r. sygn. akt II FZ 960/12).

Skoro w rozpoznawanej sprawie strona skarżąca wniosła skargę w terminie wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia należało uznać za niedopuszczalny.

Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, na podstawie art. 195 § 2 p.p.s.a. postanowił uchylić postanowienie z dnia 19 września 2013 r., w oparciu o art. 88 p.p.s.a. odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, zaś na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. zwrócić stronie wpis od zażalenia.

AK.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej