Dnia 19 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędziowie Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędzia WSA Cezary Koziński (spr.) Protokolant specjalista Małgorzata Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2014 roku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług roku oraz dokonania zabezpieczenia kwoty wynikającej z zawyżenia nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym do zwrotu oraz zaniżenia zobowiązania podatkowego wraz z odsetkami od tego zobowiązania za lipiec 2007 postanawia: umorzyć postępowanie.
Pismem z dnia 4 listopada 2013 r. A Spółka z o.o., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w Ł. z dnia [...] r. w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za lipiec 2007 r. oraz dokonania zabezpieczenia kwoty wynikającej z zawyżenia nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym do zwrotu oraz zaniżenia zobowiązania podatkowego.
Pismem z dnia 2 stycznia 2014 r. organ poinformował, że w dniu [... ] r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. wydał decyzję w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące lipiec-grudzień 2007 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za miesiące styczeń-maj 2007 r. oraz przedłożył kserokopię tej decyzji wraz z dowodem doręczenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe. Bezprzedmiotowość postępowania sądowoadministracyjnego ma miejsce wówczas, kiedy w toku postępowania, a przed wydaniem wyroku przestanie istnieć przedmiot zaskarżenia. Taka sytuacja zaistnieje w szczególności wówczas, gdy zaskarżona decyzja zostanie pozbawiona bytu prawnego, np. wskutek jej wygaśnięcia.
W postanowieniach z dnia 19 kwietnia 2012 r. o sygn. akt II FSK 1970/10 oraz o sygn. akt II FSK 1971/10 Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, że: "Wbrew stanowisku Sądu pierwszej instancji, Naczelny Sąd Administracyjny jest zdania, że umorzenie postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a., następuje także w przypadku, gdy przed rozstrzygnięciem przez wojewódzki sąd administracyjny skargi na decyzję w sprawie zabezpieczenia, wydanej w trybie art. 33 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, decyzja ta wygasła z mocy prawa.
W tym miejscu należy przypomnieć, że w uchwale 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 1/11 stwierdzono, iż wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu na podstawie art. 33a § 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) powoduje bezprzedmiotowość postępowania odwoławczego dotyczącego tej decyzji i konieczność zastosowania art. 233 § 1 pkt 3 tej ustawy (ONSAiWSA 2012/1/2, LEX nr 964562). Zdaniem NSA jest rzeczą oczywistą, że jeżeli do dnia orzekania przez sąd pierwszej instancji, zaskarżony akt administracyjny przestał istnieć w obrocie prawnym, postępowanie sądowoadministracyjne mające na celu ocenę legalności tego aktu staje się bezprzedmiotowe i w związku z tym winno zostać umorzone na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a."
Uwzględniając wyżej przywołane uzasadnienia postanowień Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz mając na względzie okoliczność, że do dnia orzekania w tej sprawie, zaskarżony akt administracyjny mający za przedmiot orzeczenie o zabezpieczeniu przestał istnieć w obrocie prawnym wskutek jego wygaśnięcia poprzez wydanie decyzji określającej skarżącej Spółce zobowiązanie podatkowe, postępowanie sądowe w sprawie oceny legalności zaskarżonego aktu należało umorzyć jako bezprzedmiotowe, na podstawie przepisu art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.
ak