Dnia 5 lutego 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział I w składzie następującym: Sędzia NSA Anna Świderska po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2015 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi S. N. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odszkodowania postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej interpretacji.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z [...] r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych - S. N. wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej interpretacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył co następuje.
Zgodnie z art. 61 §3 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Przesłanki zajścia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków winna wskazać strona skarżąca we wnoszonym wniosku o wstrzymanie aktu.
Przedmiotem ochrony tymczasowej jak się powszechnie przyjmuje w orzecznictwie sądowoadministracyjnym mogą być jednak jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania, czyli takie które nakładają obowiązek lub przyznają jakieś uprawnienia. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie (por. postanowienie NSA z 17 czerwca 2005r., sygn. akt: I OZ 587/05, niepublikowane). Co za tym idzie, nie kwalifikują się do wykonywania wszelkie akty administracyjne odmowne oraz te spośród konstytutywnych aktów uprawniających, które dla sprowadzenia stanu prawnego lub faktycznego w nich określonego nie wymagają czynności podmiotów uprawnionych.
Nie można mówić o wykonaniu aktu, jeżeli nie ma on przedmiotu wykonania (węzła praw i obowiązków, który mógłby podlegać wykonaniu). Instytucja unormowana w art. 61 §3 p.p.s.a. dotyczy tylko takich sytuacji, gdy akt organu administracyjnego nakłada na stronę określone obowiązki i kiedy wykonanie rozstrzygnięcia organu może spowodować wystąpienie po stronie skarżącej znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Nie kwalifikują się do wykonania te spośród aktów prawnych, które dla sprowadzenia stanu prawnego lub faktycznego w nim określonego nie wymagają czynności podmiotów uprawnionych. W rzeczywistości więc problem wykonania aktu administracji dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki. Jest to stanowisko dawno już ugruntowane zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie sądów administracyjnych (por. P. Tarno: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - komentarz, LexisNexis, Warszawa 2005r., s. 295). Warto tu zwrócić uwagę na postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 maja 2005r., sygn. akt: I OZ 371/2005, z 9 maja 2005r., sygn. akt: II FZ 250/2005, z 15 kwietnia 2011r. sygn. akt: I FZ 102/11 https://cbois.nsa.gov.pl, również: postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 26 lipca 2005r., sygn. akt: II SA/Gd 396/05, LEX nr 220325 i z 28 czerwca 2010r., sygn. akt: I SA/Gd 559/10, LEX nr 659339).
W świetle powyższego, działając na podstawie art. 61 §3 p.p.s.a., sąd administracyjny może orzekać wyłącznie o wstrzymaniu wykonania decyzji, która nadaje się do dobrowolnego lub przymusowego wykonania w drodze egzekucji. Nie jest natomiast uprawniony do wstrzymania wykonania decyzji odmawiającej zmiany lub uchylenia postanowienia dotyczącego interpretacji przepisów prawa podatkowego.
W niniejszej sprawie Sąd ma rozstrzygnąć skargę na interpretację indywidualną, która jako taka nie kreuje obowiązków lub uprawnień konkretnych podmiotów, nie może tym samym podlegać przymusowemu wykonaniu np. w drodze egzekucji administracyjnej. Jak stanowi art. 14 c zd. 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny, nie ustala jednak nakazu powinnego zachowania.
Sąd z tych względów Sąd w oparciu o art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.
E.J.