Dnia 29 maja 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. C. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 stycznia 2018 r. nr 0113-KDIPT2-2.4011.378.2017.1.ACZ w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
W dniu 12 stycznia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości, w której uznał stanowisko skarżącej za nieprawidłowe.
Powyższa interpretacja została doręczona skarżącej w dniu 24 stycznia 2018r.
W dniu 7 lutego 2018 r. M. C. złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Postanowieniem WSA w Łodzi z dnia 12 marca 2018 r., l SO/Łd 1/18, zostało przyznane skarżącej prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W dniu 9 kwietnia 2018 pełnomocnik skarżącej wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 stycznia 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że pełnomocnik z urzędu został powiadomiony o wyznaczeniu adwokatem w ramach prawa pomocy w dniu 3 kwietnia 2018 r. Natomiast z aktami sprawy zapoznał się w dniu 6 kwietnia 2018 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn.zm.) - przywoływanej dalej w skrócie jako "p.p.s.a.", skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a. Według art. 86 § 1 p.p.s.a, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowana jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w przywołanych przepisach przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo złożenie wniosku przez zainteresowanego we wskazanym terminie oraz dokonanie czynności, dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczającą przesłanką przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Konieczne jest bowiem uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu. W ugruntowanym orzecznictwie sądów administracyjnych, które zresztą tutejszy sąd w pełni podziela podkreśla się, że brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy jego uchybienie nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy największym w danych warunkach wysiłku. Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zalicza się m.in.: stany nadzwyczajne, takie jak problemy komunikacyjne, klęski żywiołowe (powódź, pożar), nagłą chorobę strony lub jej pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą (vide: postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia: 20 stycznia 2015 r. sygn. akt II GZ 896/14 - Lex nr 1628828, 12 lutego 2015 r. sygn. akt I OZ 91/15 - Lex nr 1643289, 9 września 2014 r. sygn. akt II GZ 499/14 - Lex nr 1530525, 24 października 2016 r. sygn. akt I FZ 267/16 - dostępne na stronie internetowej pod adresem https://cbois.nsa.gov.pl.).