Wniosek w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn
Sentencja

Dnia 21 sierpnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Sędzia NSA Paweł Janicki po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi B. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu.

Inne orzeczenia o symbolu:
6114 Podatek od spadków i darowizn
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie

Postanowieniem z 28 czerwca 2013 r. tutejszy Sąd odrzucił skargę B.T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z [...] r. w przedmiocie zobowiązania w podatku od spadków i darowizn, ponieważ skarga została złożona po terminie.

Odpis postanowienia z uzasadnieniem pełnomocnik skarżącej z urzędu otrzymał 12 lipca 2013 r.

Następnie, w dniu 19 lipca 2013 r. pełnomocnik przesłał, bezpośrednio do Sądu, wniosek o przywrócenie uchybionego terminu. Wskazał, że skarżąca opracowała skargę wspólnie z siostrą I. R., której sprawa jest zarejestrowana pod sygnaturą I SA/Łd 540/13. I. R. jest osobą niepełnosprawną (zaliczoną do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności), po przebytych dwóch ciężkich operacjach. I. R. złożyła skargi w imieniu swoim i siostry, ale z jednodniowym opóźnieniem, co było spowodowane pogorszeniem się jej stanu zdrowia. Z uwagi na fakt, że opóźnienie było nieznaczne i wynikało z przyczyn niezależnych od skarżącej pełnomocnik wniósł o przywrócenie terminu do złożenia skargi.

Wniosek wpłynął do Sądu w dniu 22 lipca 2013 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. 270 ze zm.; dalej "p.p.s.a.") sąd na wniosek strony postanowi przywrócenie terminu, jeżeli bez swojej winy nie dokonała ona w terminie czynności w postępowaniu sądowym.

Wniosek, aby został uwzględniony musi spełniać określone przepisami warunki. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od momentu ustania przyczyny uchybienia, należy również dokonać uchybionej czynności oraz uprawdopodobnić okoliczność wskazując na brak winy w przekroczeniu terminu (art. 87 p.p.s.a.). Wymogi te muszą być spełnione łącznie, brak któregokolwiek z nich uniemożliwia przywrócenie terminu.

Wymóg złożenia wniosku o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni jest warunkiem formalnym rozpoznania wniosku, który sąd ma obowiązek badać w pierwszej kolejności, przed dokonaniem jego oceny merytorycznej, a więc przed rozpoznaniem czy uchybienie terminowi nastąpiło bez winy strony. Niezachowanie siedmiodniowego terminu powoduje odrzucenie wniosku na podstawie art. 88 p.p.s.a. Zgodnie zaś z treścią art. 87 § 3 p.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi.

Dokonując wstępnej oceny wniosku, w aspekcie rygorów formalnych, stwierdzić należy, że wniosek skarżącej nie sprostał tym rygorom, co uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.

Jak już wyżej wskazano, w przypadku gdy strona domaga się przywrócenia terminu do złożenia skargi, wniosek w tym przedmiocie winna złożyć za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi.

W rozpatrywanej sprawie pełnomocnik z urzędu nie zastosował się do powyższego wymogu i wniósł bezpośrednio do Sądu o przywrócenie uchybionego przez skarżącą terminu do wniesienia skargi.

Zgodnie z prezentowanym w orzecznictwie poglądem (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 kwietnia 2008 r. I OZ 202/08, LEX nr 494227), złożony do sądu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi (bez pośrednictwa organu), powinien zostać potraktowany jako niedopuszczalny, w rozumieniu art. 88 p.p.s.a., a zatem podlegać odrzuceniu. Jedynie, gdy tego rodzaju wniosek złożyła strona działająca bez pomocy profesjonalnego pełnomocnika, sąd powinien pouczyć stronę o wymogu zawartym w art. 87 § 3 p.p.s.a., względnie przesłać wniosek strony do organu, którego decyzja jest przedmiotem skargi. Po wpłynięciu do sądu wniosku (przesłanego już przez organ), winien mu zostać nadany dalszy bieg.

W niniejszej sprawie skarżącą reprezentuje zawodowy pełnomocnik, a zatem złożony przez niego wniosek, z naruszeniem art. 87 § 3 p.p.s.a., jako niedopuszczalny, podlega odrzuceniu w oparciu o art. 88 p.p.s.a.

Ponadto wskazać należy, że wniosek został złożony 19 lipca 2013 r., a więc ostatniego dnia siedmiodniowego terminu liczonego od 12 lipca 2013 r., czyli od daty doręczenia pełnomocnikowi postanowienia o odrzuceniu skargi, z którego dowiedział się o uchybieniu przez skarżącą terminowi do wniesienia skargi. Do tutejszego Sądu wniosek wpłynął 22 lipca 2013 r., a zatem nawet gdyby pismo to zostało przekazane tego samego dnia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Ł., jako organowi za pośrednictwem, którego wniosek powinien zostać złożony, wniosek i tak byłby wniesiony po terminie i z tego powodu podlegał odrzuceniu zgodnie z art. 88 p.p.s.a.

Z powyższych względów, Sąd na podstawie art. 88 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

AK.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6114 Podatek od spadków i darowizn
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej