Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. w przedmiocie określenia kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za styczeń, luty, marzec i kwiecień 2005 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk - Drozda (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Protokolant: Szymon Chrostek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 września 2012 r. sprawy ze skargi T. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za styczeń, luty, marzec i kwiecień 2005 r. postanawia 1. umorzyć postępowanie; 2. zasądzić od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz T. G. kwotę 507 (pięćset siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Umorzenie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] r., którą organ I instancji zakwestionował prawo T. G. do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup oleju napędowego od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością "A", gdyż w jego ocenie faktury te nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

Strona złożyła zarówno odwołanie od decyzji organu I instancji jak i skargę do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Łodzi na decyzję organu odwoławczego.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. wniósł o jej oddalenie, wskazując w uzasadnieniu, iż brak jest podstaw do jej uwzględnienia.

Następnie w piśmie procesowym z dnia 5 września 2012 r. organ wniósł o umorzenie toczącego się przed sądem postępowania informując, iż decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. uchylił w całości własną decyzję z dnia [...] r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. i umorzył postępowanie w sprawie.

Na rozprawie dnia 7 września 2012 r. Skarżący, działający przez pełnomocnika zawodowego, przychylił się do powyższego wniosku, wnosząc o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Postępowanie wszczęte przedmiotową skargą należało umorzyć.

Zgodnie z treścią art. 161 § 1 pkt. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej jako "p.p.s.a.") sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli m.in. postępowanie to z innych przyczyn niż wymienione w cytowanym przepisie stało się bezprzedmiotowe.

W ocenie sądu w przedmiotowej sprawie mamy właśnie do czynienia z bezprzedmiotowością postępowania "z innych przyczyn". Postępowanie sądowoadministracyjne staje się bowiem bezprzedmiotowe, jeżeli w jego toku wystąpią zdarzenia w następstwie których przestanie istnieć sprawa sądowo administracyjna i wydanie wyroku stanie się zbędne lub niedopuszczalne.

Z bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministracyjnego mamy do czynienia wówczas, gdy w toku tego postępowania, a przed wydaniem wyroku przestanie istnieć przedmiot zaskarżenia. Sytuacja taka powstanie, gdy zaskarżone rozstrzygnięcie zostanie pozbawione bytu prawnego w nadzwyczajnym wewnątrzadministracyjnym postępowaniu kontrolnym lub w rezultacie skorzystania przez organ, którego akt został zaskarżony, z uprawnień autokontrolnych przewidzianych w art. 54 § 3 p.p.s.a. i uchylenia go bądź wygaśnięcia rozstrzygnięcia, będącego przedmiotem skargi lub wygaśnięcie decyzji obarczonej terminem ustawowym lub ustalonym w decyzji (tak wyrok NSA z 25.10.2005 r. o sygn. akt II OSK 85/05 LEX 188791).

W rozpatrywanej sprawie decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. uchylił w całości własną decyzję z dnia [...] r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. i umorzył postępowanie w sprawie.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że ostatecznie przestał istnieć przedmiot zaskarżenia, a co za tym idzie - wydanie orzeczenia w przedmiotowej sprawie stało się zbędne. Skoro tak, to postępowanie sądowoadministracyjne wywołane przedmiotową skargą stało się bezprzedmiotowe i jako takie należało je umorzyć zgodnie z art. 161 § 1 pkt. 3 o.p.

Z uwagi na to, iż postępowanie sądowoadministracyjne stało się bezprzedmiotowe z uwagi na uchylenie decyzji obu instancji organów i umorzenie postępowania w trybie autokontroli, stronie należy się zwrot kosztów, tak jak w przypadku sprawy wygranej, w oparciu o treść art. 201 § 1 p.p.s.a.

t.n.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Umorzenie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej