Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Sędzia NSA Anna Świderska po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2014 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych postanawia: odmówić dopuszczenia K. S. do udziału w postępowaniu sądowym w charakterze pełnomocnika B. S..
Pismem z dnia 5 czerwca 2014 r. B. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...]roku w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Do skargi dołączono pełnomocnictwo dla K. S..
W wykonaniu wezwania Przewodniczącego K. S. oświadczył (w piśmie z dni 9 lipca 2014 r.), iż jego umocowanie do bycia pełnomocnikiem skarżącego wynika z art. 35 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ponieważ jest uczestnikiem postępowania w przedmiotowej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie zachodziła konieczność odmówienia dopuszczenia K. S. do udziału w sprawie w charakterze pełnomocnika skarżącego, z niżej podanych przyczyn.
Zgodnie z przepisem art. 35 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) pełnomocnikiem strony może być adwokat lub radca prawny, a ponadto inny skarżący lub uczestnik postępowania, jak również rodzice, małżonek, rodzeństwo lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia, a także inne osoby, jeżeli przewidują to przepisy szczególne.
W pierwszej kolejności (mając na uwadze treść pisma z 9 lipca 2014 r.) należy podkreślić, iż K. S. nie był uczestnikiem postępowania administracyjnego i nie jest uczestnikiem postępowania sądowego.
Wymieniony przepis wymienia dwie grupy podmiotów mogących występować w postępowaniu sądowoadministracyjnym w charakterze pełnomocnika procesowego: pełnomocników profesjonalnych (np. adwokat, radca prawny), a także pełnomocników, którym rola ta została przyznana z uwagi na stosunek rodzinny łączący osobę pełnomocnika ze stroną.
Jak wynika z akt sprawy K. S. jest stryjem skarżącego. W świetle dyspozycji art. 35 § 1 nie spełnia więc wymagań do reprezentowania B. S. przed sądem. Nie łączą ich (B. S. i K. S.) więzi, do których przepis ten się odwołuje. Zatem K. S. nie może skutecznie pełnić roli pełnomocnika procesowego w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Przepis bowiem precyzyjnie określa, jaki członek rodziny może w charakterze takiego pełnomocnika występować. Wszelkie inne powiązania, niezależnie od okoliczności faktycznych (np. rzeczywistej więzi, bliskich stosunków międzyludzkich, udzielenia pożyczki) nie mogą stanowić podstawy do reprezentowania strony w postępowaniu. Takiej możliwości nie przewidują również przepisy szczególne.
Z powyższych względów Sąd na podstawie art. 35 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w postanowieniu.
mko