Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Marcin Małek po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego S. F. o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku rolnego na 2013 r. p o s t a n a w i a przyznać i wypłacić z funduszy Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie radcy prawnemu S. F., wykonującemu zawód w ramach Kancelarii Radców Prawnych S. F. & M. S. spółka partnerska, znajdującej się w L., przy ul. C. 24/1, kwotę 147,60 zł (słownie: sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy), obejmującą podatek od towarów i usług w wysokości 27,60 zł (słownie: dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy), tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu.
Postanowieniem z dnia 24 października 2013 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie przyznał R. K. prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Stosownie do powyższego Okręgowa Izba Radców Prawnych w L. wyznaczyła radcę prawnego S. F..
Sprawa została zakończona wyrokiem z dnia 21 lutego 2014 r., oddalającym skargę R. K.
W terminie do wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego orzeczenia pełnomocnik skarżącego wniósł o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oświadczając, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości ani w części (k. 70). Jednocześnie złożył do akt sprawy opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej (k. 71-73) oraz dowód doręczenie powyższej opinii skarżącemu (k. 74).
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej radcy prawnego określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 490). Do czynności, za które radca prawny ma prawo otrzymać wynagrodzenie należy sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Stosownie bowiem do przepisu § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b wspomnianego rozporządzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej radca prawny powinien otrzymać 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1 tego przepisu, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Stosownie zaś do ust. 2 pkt 1 lit. a tego paragrafu w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna - stawkę minimalną oblicza się na podstawie § 6 cytowanego rozporządzenia.
W niniejszej sprawie wartość przedmiotu sprawy wynosi 6 zł, w związku z tym zgodnie z § 6 pkt 1 rozporządzenia stawka minimalna w niniejszej sprawie wynosi 60 zł, zaś stawka za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosiłaby 30 zł (50 % stawki minimalnej za pierwszą instancję). Kwotę tą jednak zgodnie z w/w przepisem podwyższa się do kwoty 120 zł. Ponadto stawkę tę zgodnie z § 2 ust. 3 powołanego wyżej rozporządzenia podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (przy uwzględnieniu, iż zastosowanie ma stawka 23 % tego podatku). Wynagrodzenie to powinno zatem wynosić 147,60 zł (120 zł x 23 % = 27,60 zł; 120 zł + 27,60 zł = 147,60 zł).
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.