Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 27 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. C. o przyznanie wynagrodzenia tytułem kosztów pomocy prawnej świadczonej w ramach prawa pomocy w sprawie ze skargi M. W. i W. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych p o s t a n a w i a przyznać adwokatowi M. C. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, w tym tytułem należnego podatku od towarów i usług kwota 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych.
Adwokat M. C. wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w L. pełnomocnikiem z urzędu skarżących wniósł o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Wniosek powyższy zawiera oświadczenie z treści, którego wynika, że wynagrodzenie nie zostało uiszczone w całości ani w części oraz, iż opinia przesłana została skarżącym, na potwierdzenie czego do wniosku dołączono potwierdzenie nadania przesyłki na adres skarżących.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
Stosownie do unormowania art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Aktem normatywnym określającym zasady przyznawania wynagrodzenia za czynności podejmowane przez adwokata jest rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) zwane dalej "rozporządzeniem".
Zgodnie z unormowaniem §18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia stawka minimalna wynosi w postępowaniu przed sądem administracyjnym drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1 tego paragrafu, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Biorąc pod uwagę wartość przedmiotu zaskarżenia objętego skargą, która zainicjowała niniejsze postępowanie, treść § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia zgodnie, z którym wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 75% stawki minimalnej określonej w §18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nie mniej jednak niż 120 złotych, jeżeli opinię sporządził adwokat, który nie prowadził sprawy przed sądem pierwszej instancji jak i to, że wnioskodawca nie prowadził niniejszej sprawy w toku pierwszoinstancyjnego postępowania sądowoadministracyjnego oraz, iż to on w toku postępowania w drugiej instancji sporządził opinię stwierdzić należy, iż wynagrodzenie, które wnioskodawca powinien otrzymać za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosić będzie 75% stawki minimalnej określonej w § 6 pkt 1 w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia. Przy czym ze względu na to, że kwota stanowiąca 75% stawki minimalnej określonej na podstawie § 6 pkt 1 w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. a) jest niższa od kwoty 120 złotych, wynagrodzenie to stanowić będzie kwota 120 złotych powiększona stosownie do unormowania § 2 ust. 3 rozporządzenia o stawkę należnego podatku od towarów i usług wynoszącą dla tej usługi 23% (art. 146a pkt. 1 w zw. z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Wynagrodzenie to wynosić więc będzie łącznie z należnym podatkiem od towarów i usług 147,60 złotych.
Mając na względzie powyższe, działając na podstawie art. 250 i art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. oraz § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia należało orzec jak w sentencji postanowienia.