Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Marcin Małek po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. A. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej w kwestii wniosku strony skarżącej o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie z kosztów sądowych p o s t a n a w i a odmówić zmiany postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 7 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Lu 302/13 przyznającego skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie z połowy wpisu od skargi i oddalającego wniosek w pozostałym zakresie.
Postanowieniem z dnia 7 czerwca 2013 r. - wydanym w sprawie ze skargi E. A. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia [...] lutego 2013 r. w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej - referendarz sądowy tutejszego Sądu zwolnił skarżącą z obowiązku uiszczania połowy wpisu od wniesionej skargi raz odmówił przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.
Podstawą powyższego rozstrzygnięcia było ustalenie, iż skarżąca prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 6,67 ha, co dorównuje niemalże średniej powierzchni gospodarstwa w województwie lubelskim (7,45 ha). Z gospodarstwa tego uzyskuje dochód z tytułu uprawy zbóż, owoców miękkich oraz dopłat bezpośrednich. Również udokumentowane wydatki związane z prowadzeniem gospodarstwa domowego nie uzasadniają zwolnienia skarżącej z kosztów sądowych w większym zakresie. Przede wszystkim ich wielkość odpowiada średnim wydatkom gospodarstwa domowego liczącego taką samą ilość członków, co rodzina skarżącej, a nadto skarżąca nie wykazała, iżby posiadała jakiekolwiek zaległości w tych płatnościach. Nie bez znaczenie - w ocenie referendarza sądowego - jest również to, że matka skarżącej oraz jej ojczym uzyskują stałe dochody, które mimo, iż nie są wysokie, pozwalają (razem z dochodami skarżącej) zapewnić niezbędne warunki utrzymania gospodarstwa domowego, a przy właściwym ich gospodarowaniu ponieść ciężar części kosztów postępowania sądowego, który obecnie ogranicza się do uiszczenia połowy wpisu od skargi.
Postanowienie to nie zostało zaskarżone.
Dnia 16 lipca 2013 r. skarżąca złożyła kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych w całości, który to wniosek uzasadniła niską ceną produktów rolnych w stosunku do ceny nawozów, środków ochrony roślin oraz wody do nawadniania upraw. Dodała, że renty matki oraz ojczyma są w ¼ części zajęte przez komornika, poza tym obydwoje posiadają "zobowiązania bankowe".
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Nie ulega wątpliwości, że postanowienie referendarza sądowego z dnia 7 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Lu 302/13, w przedmiocie częściowego przyznania prawa pomocy z mocy art. 259 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., wywołuje skutek prawomocnego orzeczenia sądu. Wiąże ono podmioty postępowania sądowoadministracyjnego w tym prowadzący to postępowanie Sąd oraz referendarza sądowego rozstrzygającego w przedmiocie prawa pomocy.
Przy czym zaznaczenia wymaga, iż postanowienia dotyczące prawa pomocy nie są orzeczeniami kończącymi postępowanie przed sądem, co oznacza, że na podstawie art. 165 p.p.s.a. mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były prawomocne. Ponieważ wniosek strony skarżącej o przyznanie prawa pomocy został już rozstrzygnięty prawomocnym postanowieniem referendarza z dnia 7 czerwca 2013 r., to ponownie złożony wniosek o przyznanie prawa pomocy należy rozpatrzyć w kontekście normy tego przepisu, a więc ustalić czy po wydaniu przez referendarza sądowego wspomnianego postanowienia nastąpiła zmiana okoliczności umożliwiająca rozszerzenie przyznanego dotychczas prawa pomocy.