Wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi na decyzję SKO w Z. w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2014 r.
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Marcin Małek po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M. C. o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi S. K. i W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2014 r. p o s t a n a w i a przyznać i wypłacić z funduszy Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie radcy prawnemu M. C., wykonującemu zawód w Kancelarii Radcy Prawnego w L., przy ul. C. 18/5, kwotę 147,60 zł (słownie: sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy), obejmującą podatek od towarów i usług w wysokości 27,60 zł (słownie: dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy), tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 18 września 2014 r. tutejszy Sąd przyznał skarżącym prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Stosownie do powyższego Okręgowa Izba Radców Prawnych w L. wyznaczyła radcę prawnego M. C..

Sprawa została zakończona wyrokiem z dnia 17 grudnia 2014 r., uchylającym zaskarżoną decyzję.

W terminie do wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego orzeczenia pełnomocnik skarżących złożył do akt sprawy opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej (k. 96) wraz z dowodem doręczenie powyższej opinii skarżącym (k. 100). Jednocześnie wniósł o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie ww. opinii oświadczając, że koszty pomocy prawnej nie zostały zapłacone w całości ani w części (k. 95).

Referendarz sądowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej radcy prawnego określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 490). Do czynności, za które radca prawny ma prawo otrzymać wynagrodzenie należy sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Stosownie bowiem do przepisu § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b wspomnianego rozporządzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej radca prawny powinien otrzymać 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1 tego przepisu, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Ponieważ w niniejszej sprawie przedmiotem skargi nie była należność pieniężna ani też orzeczenie Urzędu Patentowego stąd minimalna stawka wynagrodzenia radcy prawnego, zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia, wynosi 240 zł. Obliczając zatem 50 % z tak określonej stawki otrzymana kwota, tj. 120 zł, stanowi kwotę wynagrodzenia. Wymienione wynagrodzenie należy powiększyć o kwotę należnego podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności, zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia (przy uwzględnieniu, iż zastosowanie ma stawka 23 % tego podatku). Wynagrodzenie to powinno zatem wynosić 147,60 zł (120 zł x 23 % = 27,60 zł; 120 zł + 27,60 zł = 147,60 zł).

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1