Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. K. i B. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak [...] w przedmiocie podatku rolnego za 2006 r. p o s t a n a w i a - odrzucić skargę.
W. K. i B. T. zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak [...] w przedmiocie podatku rolnego za 2006 r.
Zgodnie z zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału skarżący zostali wezwanymi do usunięcia solidarnie braków formalnych skargi poprzez podanie wartości przedmiotu zaskarżenia (spornej kwoty należności pieniężnej w zakresie zaskarżonej decyzji) - w terminie 7 pod rygorem odrzucenia skargi.
Wezwanie do usunięcia braków każdy ze skarżących otrzymał w dniu 3 lipca 2006 r. (potwierdzenie odbioru k. 15, 16 akt sądowych). W dniu 10 lipca 2006 r. skarżący przesłali do tutejszego Sądu pismo, stanowiące uzupełnienie wniesionej przez nich skargi, nie podając jednakże - zgodnie z wezwaniem - wartości przedmiotu zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z dyspozycją art. 215 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - w każdym piśmie wszczynającym postępowanie sądowe w danej instancji należy podać wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej wartości zależy wysokość opłaty.
W związku z tym, iż niewskazanie wysokości spornej kwoty uniemożliwiło nadanie prawidłowego biegu sprawie, skarżący zostali wezwani, w trybie art. 49 § 1 tej ustawy, do uzupełnienia powyższego braku formalnego skargi.
Jak wskazano powyżej skarżący braków formalnych skargi, do dnia dzisiejszego nie uzupełnili.
Tym samym biorąc pod uwagę, dyspozycję art. 58 § 1 pkt 3 prawa o postępowaniu przez sądami administracyjnymi, stanowiącą, iż Sąd odrzuca skargę, gdy w wyznaczonym terminie nie uzupełniono braków formalnych skargi - należało orzec jak w sentencji.