Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Halina Chitrosz po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. U. w przedmiocie wymierzenie grzywny Dyrektorowi Izby Celnej - postanawia - - oddalić wniosek
Pismem z dnia 18 lutego 2005r. / data pocztowego stempla nadania / M. U. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie o wymierzenie Dyrektorowi Izby Celnej grzywny w wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim - na podstawie art.55 § 1 w związku z art.154 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm/.
W uzasadnieniu tego wniosku M. U. podał, iż decyzją z dnia [...]r., nr [...], Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji w przedmiocie określenia podatnikowi wysokości zobowiązań podatkowych i zaległości podatkowych w podatku akcyzowym za miesiące od kwietnia do grudnia 1999r. w łącznej kwocie [...] zł oraz odsetek za zwłokę od tych zaległości na dzień wydania decyzji organu I instancji w kwocie [...]zł. Decyzję tą strona otrzymała w dniu [...]r., a w dniu [...]., za pośrednictwem Dyrektora Izby Celnej wniosła na nią skargę. Skarga ta nie została jednak przekazana Sądowi, co - zdaniem autora wniosku - uzasadnia pozytywne rozpatrzenie wniosku o ukaranie organu grzywną.
Do powołanego na wstępie pisma, M. U. dołączył m.in. odpis skargi i dowodu jej nadania w dniu 25 maja 2004r. na adres Izby Celnej, oraz odpis decyzji podatkowych organów obu instancji.
Postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2005r. / k.130 akt / Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wymierzył Dyrektorowi Izby Celnej grzywnę w kwocie [...] zł , uznając, iż przeprowadzone w tut. Sądzie czynności wyjaśniające wykazały, że odebrana przez pracownika tego Sądu w dniu 28 czerwca 2005r. nadana przez Izbę Celną paczka pocztowa o nr nadawczym[...] zawierała skargę innej osoby, a mianowicie W. K., odpowiedź na tę skargę oraz dotyczące jej akta administracyjne, nie zaś skargę M.U. wraz z aktami sprawy dotyczącymi jego osoby. W ocenie Sądu posiadane przez organ celny potwierdzenie odbioru paczki nr [...] na którym, znajdował się nr decyzji skarżonej przez stronę /[...]/ nie może stanowić wystarczającego dowodu na przesłanie skargi M. U. do Sądu z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy, gdyż jeżeli miałby to być dokument zawierający wiarygodne źródło informacji o zawartości paczki, to powinien on odpowiadać prawdzie, tzn. powinien on zawierać nie tylko nr decyzji skarżonej przez M. U. ale i nr decyzji skarżonej przez W. K. Ponadto Sąd wskazał, że w ujawnionym przez organ celny wykazie wysyłanej z Referatu Przeznaczeń Celnych korespondencji z dnia [...]r. wynika, że do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie został nadany list polecony zawierający jedynie korespondencję o nr [...], a więc dotyczącą odpowiedzi na skargę w sprawie W. K., a nie korespondencję dotycząca dwóch spraw: W. K. i M. U.
Na powyższe postanowienie organ celny wniósł zażalenie / k.140 akt /, domagając się jego zmiany i oddalenia wniosku, ewentualnie jego uchylenia i przekazania sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania. Swoje żądanie organ oparł na zarzucie naruszenia prawa materialnego, to jest art. 55 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, iż organ nie zastosował się do obowiązku przekazania Sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w ustawowym terminie. Zarzucono nadto naruszenie przepisów postępowania w stopniu, który mógł mieć wpływ na wynik sprawy, a mianowicie przepisu art. 54§2 cytowanej ustawy polegające na dowolnym uznaniu przez Sąd, iż organ zaniechał obowiązku, o którym w tym przepisie oraz art. 55§1 zd.drugie poprzez nie wyznaczenie rozprawy mimo wątpliwości co do wykonania obowiązku wynikającego z dyspozycji art. 54§2 w/w ustawy.