Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Małysz po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn postanawia - odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Uzasadnienie.
Postanowieniem z dnia 26 listopada 2009r., sygn.akt I SA/Lu 681/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę J.K.na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w z dnia [...] nr [...], w przedmiocie podatku od spadków i darowizn oraz zarządził zwrot na rzecz skarżącego uiszczonego przez niego wpisu od tej skargi. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, iż doręczenie zaskarżonej decyzji nastąpiło w dniu 19 sierpnia 2009r. /k-27 akt administracyjnych/, zaś skarga została wniesiona dnia 21 września 2009r. /k-8 akt sądowych/, a więc z uchybieniem terminu, co uzasadnia jej odrzucenie na podstawie art.58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm./, zwanej dalej "ppsa",
Przesyłka zawierająca powyższe postanowienie, po jej awizowaniu w dniach 8 i 16 grudnia 2009r., została zwrócona do Sąd w dniu 24 grudnia 2009r. jako niepodjęta przez adresata /k- 29 akt sprawy/. Stosownie zatem do art.73 § 4 w związku z § 1 ppsa postanowienie należało uznać za doręczone w dniu 22 grudnia 2009r.
Dnia 22 stycznia 2010r. wpłynęło do Sądu pismo skarżącego o wydanie mu korespondencji, której nie odebrał w grudniu 2009r., a następnie w dniu 4 lutego 2010r. korespondencja ta, w tym postanowienie, o którym mowa wyżej, została mu wydana /k- 29 i 30/.
W dniu 29 marca 2010r. J. K. wniósł, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi /k-37-40/. W jego uzasadnieniu wskazał, że z powodu wyjazdu służbowego nie odebrał przesyłki zawierającej zaskarżoną decyzję dnia 12 sierpnia 2009r. i nie pamięta, kiedy to uczynił, z pewnością jednak nie nastąpiło to dnia 19 sierpnia 2009r., zaś wysyłając skargę w dniu 21 września 2009r. był przekonany, iż wnosi ją z zachowaniem terminu. W dniu 27 marca 2010r. w czasie porządków przedświątecznych odnalazł kopertę, na której widnieje data drugiego awizowania 20 sierpnia 2009r., co utwierdza go w przeświadczeniu, że wnosząc skargę był pewny, że nie uchybia terminowi. Wyraził pogląd, że wszelkie wątpliwości w zakresie daty doręczenia winny być interpretowane na jego korzyść.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Art.85 ppsa stanowi, iż czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Stosownie jednak do art.86 § 1 ppsa jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Z art.87 ppsa wynika przy tym w szczególności, iż:
- pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu /§ 1/, z tym że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi /§ 3/;
- w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu /§ 2/;
- równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie, zaś z art.88 ppsa wynika, że spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Jak wskazano wyżej, skarżący żąda przywrócenia terminu argumentując, że bez swej winy pozostawał w przekonaniu, iż wnosząc skargę nie uchybił terminowi do jej wniesienia. Należy zatem stwierdzić, że przyczyna uchybienia terminu ustała najpóźniej w dniu, kiedy skarżący dowiedział się, że termin ten został jednak przez niego uchybiony. Nawet przyjmując w sposób korzystny dla skarżącego, że nastąpiło to nie w dniu doręczenia mu postanowienia o odrzuceniu skargi w trybie art.73 ppsa /22 grudnia 2009r./, lecz w dniu wydania mu tego postanowienia w siedzibie Sądu /4 lutego 2010r./, siedmiodniowy termin do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu upłynął z dniem 11 lutego 2010r. Nie może zatem budzić wątpliwości, że wniesienie wniosku o przywrócenie terminu dnia 29 marca 2010r. nastąpiło z uchybieniem terminu zakreślonego art.87 § 1 ppsa, co powoduje, iż wniosek ten podlega odrzuceniu na podstawie art.88 ppsa.
Na marginesie powyższego, w związku z zawartym we wniosku o przywrócenie terminu wywodem skarżącego sugerującym, iż doręczenie zaskarżonej decyzji nastąpiło nie dnia 19 sierpnia 2009r., jak to przyjął Sąd w postanowieniu z dnia 26 listopada 2009r., lecz w dacie późniejszej, wyjaśnić należy, że w sytuacji, gdy - zdaniem skarżącego - skarga nie została wniesiona z uchybieniem terminu winien on wieść skargę kasacyjną od wskazanego postanowienia, nie zaś wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak na wstępie.