I SA/Lu 722/07 POSTANOWIENIE Dnia 27 grudnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia Asesor WSA Wojciech Kręcisz po rozpoznaniu w dniu 27 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za miesiące maj, październik i listopad 2003 r. w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] określającą A. S. prowadzącemu Piekarnię zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące maj, październik i listopad 2003 r.
Wnioskiem z dnia 13 grudnia 2007 r. /data wpływu do Sądu 17 grudnia 2007 r./ pełnomocnik skarżącego wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, argumentując, że w sytuacji, gdy piekarnia którą prowadzi skarżący stanowi źródło utrzymania skarżącego i jego rodziny, a także jest miejscem pracy dla kilku osób oraz biorąc pod uwagę, że dochody z tej działalności, bo innych źródeł dochodu skarżący nie posiada, kształtują się za okres styczeń- listopada 2007 r. w kwocie 22.078,84 zł / na przedmiotową okoliczność dołączono do wniosku druk PIT-5/, a jak wynika z zestawienia przychodów i wydatków skarżącego sporządzonego przez Biuro Rachunkowe rozliczające podatnika / zestawienie dołączono do akt/ z działalności tej w ostatnich miesiącach bieżącego roku podatnik wykazuje stratę - to sytuacja finansowa skarżącego jest szczególnie trudna, a czynności egzekucyjne podjęte w celu ściągnięcia zaległości mogą prowadzić do upadłości firmy.
Podkreśliła również, że tylko dalsze prowadzenie działalności gospodarczej może umożliwić skarżącemu zapłatę ewentualnej zaległości w tym podatku wraz z odsetkami.
Tym samym w ocenie pełnomocnika strony skarżącej w przedmiotowej sprawie zaistniała przesłanka do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji o jakiej mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. /, a mianowicie realne niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpatrując wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji obliguje Wojewódzki Sąd Administracyjny do rozpatrzenia tego wniosku i wydania w tym przedmiocie rozstrzygnięcia, zgodnie z art. 61 § 3 w/w ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi .
Na etapie postępowania sądowego art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pozwala na wstrzymanie wykonania aktu administracyjnego wyłącznie w sytuacji, gdy zaistnieje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Kryterium ocenne zawarte w cytowanym przepisie nie zostało wprawdzie zdefiniowane przez ustawodawcę, jednakże przyjmuje się, iż chodzi o taką szkodę /majątkową a także niemajątkową/, która nie będzie mogła być wynagrodzona poprzez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego - zob. np. postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., GZ 138/04 /niepubl./ - Lex Polonica. Oczywistym też jest, że uprawdopodobnienie jednej z przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na wnioskującym, który chce na tej podstawie uzyskać korzystne dla siebie skutki prawne, a wstrzymanie wykonania może dotyczyć jedynie aktu, który jest przedmiotem skargi i nadaje się do wykonania.