Wniosek o przyznanie kosztów reprezentacji z urzędu w sprawie ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Marcin Małek po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. C. o przyznanie kosztów reprezentacji z urzędu w sprawie ze skargi B. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi p o s t a n a w i a przyznać adwokatowi M. C. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę [...](sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) obejmującą podatek od towarów i usług w wysokości [...] zł (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy), tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 5 lutego 2016 r. oddalił skargę B. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 28 kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi

Adwokat M. C. będący pełnomocnikiem skarżącego wyznaczonym na podstawie postanowienia Sądu z dnia 15 października 2015 r., po doręczeniu mu odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem, pismem z dnia 14 kwietnia 2016 r. przedłożył opinię o braku podstaw do złożenia skargi kasacyjnej oraz wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, według norm przepisanych. Jednocześnie oświadczył, iż koszty te nie zostały opłacone ani w całości ani w części.

Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:

Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej p.p.s.a.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

W niniejszej sprawie aktem określającym zasady przyznawania wynagrodzenia za czynności podejmowane przez adwokata z urzędu jest rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r. poz. 1801 - dalej rozporządzenie).

Zgodnie z § 2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę ustaloną zgodnie z przepisami rozporządzenia (pkt 1) oraz niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata (pkt 2). Sposób ustalania wysokości opłaty, o której stanowi § 2 pkt 1 normuje § 4 rozporządzenia. Zgodnie z jego ustępem pierwszym opłatę ustala się w wysokości co najmniej 1/2 opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy.

Opłata maksymalna w postępowaniu sądowoadministracyjnym, w sprawie, w której przedmiotem sporu jest należność pieniężna, nieprzekraczająca 500 zł, wynosi w I instancji, w myśl § 21 ust. 1 pkt 1a, w zw. z § 8 pkt 1 rozporządzenia - 120 zł. Zgodnie zaś z § 21 ust. 1 pkt 2b rozporządzenia, w postepowaniu w drugiej instancji, opłata ta (opłata maksymalna) wynosi - za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% opłaty maksymalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 240 zł.

W niniejszej sprawie opłata maksymalna wynosi w postępowaniu przed sądem I instancji 120 zł, gdyż wartość przedmiotu zaskarżenia to 90 zł, a w postępowaniu prowadzonym w ramach II instancji 50% tej kwoty - czyli 60 zł, gdyż pełnomocnik reprezentował skarżącego w postepowaniu prowadzonym w pierwszej instancji. Zgodnie jednak z § 21 ust. 1 pkt 2b rozporządzenia, podniesiona zostaje do wysokości - 240 zł. Tak wyliczona opłata maksymalna, stanowi podstawę wyliczenia należnej opłaty, która zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, wynosi ˝ jej wysokości, a więc, w niniejszym przypadku, 120 zł.

Wyliczona w ten sposób opłatę należało powiększyć o kwotę należnego podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności, zgodnie z § 4 ust. 3 rozporządzenia (przy uwzględnieniu, iż zastosowanie ma stawka 23 % tego podatku). Opłata ta powinna zatem wynosić 147,60 zł (120 zł x 23 % = 27,60 zł; 120 zł + 27,60 zł = 147,60 zł).

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1