Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Niezgoda po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi Z. W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym - w zakresie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku p o s t a n a w i a: - przywrócić Z. W. termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Wyrokiem z dnia [...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę Z. W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.
W dniu [...] do Sądu wpłynął wniosek skarżącego o sporządzenie uzasadnienia wyroku wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia ww. wniosku.
W uzasadnieniu skarżący podnosił, że na rozprawie, na której zapadł wyrok nie był obecny, gdyż wiedział o nieobowiązkowym stawiennictwie, poza tym ma problemy z poruszaniem się (ma 70 lat, endoprotezę kolana, oczekuje na druga operację, jest inwalidą II grupy). O oddaleniu skargi dowiedział się po rozmowie telefonicznej z sekretariatem Sądu. Wtedy też dowiedział się o swoim jednodniowym opóźnieniu w złożeniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia. Jako powód opóźnienia skarżący podał, że wspólnie z żoną, poza miejscem zamieszkania, sprawuje opiekę nad 93 -letnią teściową z I grupą inwalidzką.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Stosownie do treści przepisu art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; (j.t. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.- dalej: p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. W piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.) należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Intencją ustawodawcy przy tworzeniu przepisów regulujących instytucję przywrócenia terminu było umożliwienie stronie obrony swoich praw czy interesów w sytuacji, gdy upływ terminów procesowych wywołał dla niej negatywne skutki prawne, przy jednoczesnym założeniu, że strona dołożyła wszelkich możliwych starań, aby takich negatywnych konsekwencji uniknąć. Pierwszorzędne znaczenie dla rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym ma zatem ustalenie, że fakt uchybienia przez stronę terminowi nie nastąpił z jej winy. Dla takiej oceny konieczna jest analiza całości okoliczności sprawy.
Brak winy w uchybieniu terminu jest podstawową przesłanką do jego przywrócenia. Przepisy regulujące instytucję przywrócenia terminu nie wskazują wedle jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony, co uzasadnia pogląd, że ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu, oczywiście przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, jakie sąd uzna za istotne, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od osoby należycie dbającej o własne interesy. Istotnym przy tym jest, aby strona składająca taki wniosek, uprawdopodobniła, iż istniały obiektywnie niemożliwe do przezwyciężenia przeszkody uniemożliwiające jej dochowanie terminu, o którego przywrócenie wnosi, w okresie kiedy termin ten biegł.
W ocenie Sądu w okolicznościach przedstawionych przez stronę trudno byłoby zarzucić niedbalstwo czy też jakąś inną formę nienależytego dbania o własne interesy.
Sąd ma na względzie, że skarżący jest osoba starszą i schorowaną. Opiekując się wraz z małżonką jeszcze straszą od siebie teściową - inwalidką I grupy, Sąd ma świadomość, że jednodniowe opóźnienie w przedstawionym we wniosku stanie zdrowia skarżącego i dodatkowym zaangażowaniu przy opiece nad inną osobą - nie jest opóźnieniem świadczącym o niedbalstwie czy też o lekceważeniu terminów związanych z wszczętym postępowaniem sądowoadministracyjnym, ale spowodowane jest sytuacją losową skarżącego.
W tym stanie rzeczy stwierdzając, iż uchybienie terminu w sprawie niniejszej jest nieznaczne i że nie nastąpiło w wyniku zaniedbania, czy też okoliczności od strony zależnych - działając na podstawie art. 86 ( 1 ustawy p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji