Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Marcin Małek po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. Sp. z o.o. z siedzibą w L. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia z wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od gier za kwiecień 2010 r. p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.
Przy skardze z dnia 19 czerwca 2013 r. na wskazaną w sentencji decyzję pełnomocnik strony skarżącej złożył wniosek o zwolnienie jej od obowiązku uiszczania wpisu od wniesionej skargi.
W uzasadnieniu wniosku strona oświadczyła, że posiada jeden rachunek bankowy na którym w dniu 11 kwietnia 2013 r. zgromadzone były środki pieniężne w wysokości 1.068,61 zł. Za 2012 r. spółka wykazała stratę w wysokości 324.890,33 zł. Spółka posiada środki trwałe o wartości 249.062,79 zł, które - jak wskazano - stanowią głównie automaty go gier i które nie mogą aktualnie być wykorzystane ze względu na czynności podjęte przez Dyrektora Izby Celnej w B. Jej kapitał zakładowy zamyka się natomiast w kwocie 1.410.000,00 zł,
W ocenie spółki wszystkie powyższe okoliczności wskazują na to, że spółka nie posiada żadnych środków na pokrycie kosztów postępowania, co uzasadnia wniosek o zwolnienie wnioskodawcy od kosztów w części dotyczącej wpisu od skargi.
Do wniosku dołączono następujące załączniki: rachunek zysków i strat za okres od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., wyciąg z rachunku bankowego za okres od 1 marca 2013 do 11 kwietnia 2013 r., zeznanie podatkowe CIT - 8 za rok 2012, bilans spółki sporządzony na dzień 31 grudnia 2012 r. oraz sprawozdanie finansowe za 2012 r.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Tytułem wstępu wskazania wymaga, iż zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. W myśl art. 245 § 1 i § 2 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zaś tylko zwolnienie od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika.
Zgodnie natomiast z art. 246 § 2 p.p.s.a. osobie prawnej, a także innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym - gdy wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania; w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
Jak wynika z powołanego wyżej przepisu, przyznanie prawa pomocy tej kategorii podmiotom uzależnione jest od wykazania przez wnioskodawcę braku możliwości wyłożenie środków niezbędnych na pokrycie kosztów postępowania. Tak więc wykazanie braku środków jest warunkiem niezbędnym do uzyskania ulgi w postaci prawa pomocy, nie kreuje jednakże po stronie wnioskodawcy swoistego rodzaju roszczenia o jego przyznanie. Zasadą bowiem jest, że każdy kto wnosi do Sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki, obowiązany jest do uiszczenia stosownych kosztów sądowych. Udzielenie stronie prawa pomocy jest niczym innym jak formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe.