Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Anna Ambroziak po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M.P. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi W.W. na decyzje Dyrektora Izby Celnej (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej) z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie stwierdzenia powstania długu celnego, określenia kwoty cła postanawia: przyznać od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie) na rzecz adwokata M.P. z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postaci sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) wraz z należnym od tej kwoty podatkiem od towarów i usług w kwocie 165,60 zł (sto sześćdziesiąt pięć zł 60/100 gr), WSA/post.1- sentencja postanowienia
Na rozprawie w dniu 21 czerwca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowił połączył do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy o sygn. akt I SA/Ol 170/17, I SA/Ol 171/17, I SA/Ol 172/17, I SA/Ol 173/17, I SA/Ol 174/17 i I SA/Ol 175/17 a następnie wyrokiem z dnia 21 czerwca 2017 r. oddalił skargi skarżącego W.W., na sześć decyzji Dyrektora Izby Celnej (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej) z dnia "[...]" w przedmiocie stwierdzenia powstania długu celnego, określenia kwoty cła.
W związku z przyznanym skarżącemu w ramach prawa pomocy pełnomocnikiem z urzędu, Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczyła adwokata M.P. (k. 89 akt sąd.) na pełnomocnika skarżącego.
Po zapoznaniu się z aktami sprawy, pełnomocnik z urzędu wniósł do Sądu, opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego wyroku Sądu oraz wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Stosownie do art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, dalej "P.p.s.a.") do czynności referendarza sądowego w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy należy m. in. wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień o przyznaniu wynagrodzenia adwokatowi lub radcy prawnemu (...) za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz o zwrocie niezbędnych udokumentowanych wydatków.
Zgodnie z art. 250 § 1 P.p.s.a. wyznaczony adwokat, radca prawny (...) otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad prawnych określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych (...) w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrot niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Na mocy § 2 art. 250 P.p.s.a. w uzasadnionych przypadkach, sąd może obniżyć wynagrodzenie, o których mowa w § 1.
W rozpoznawanej sprawie szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje obowiązujące rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714), które zgodnie z § 24 tego rozporządzenia weszło w życie z dniem 2 listopada 2016 r.
W myśl przepisu §2 rozporządzenia z 2016r. koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:
1) opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz
2) niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata ustanowionego z urzędu.
W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy i wysokości 150 % opłat określonych w rozdziałach 2-4 (ust. 2).
W myśl zaś § 4 ust. 3 rozporządzenia opłatę, o której mowa w ust. 1 i 2, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.