Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod (spr.),, sędzia WSA Tadeusz Piskozub, Protokolant Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 20 maja 2010r. sprawy ze skargi A. Sz. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie opłaty za przechowywanie towaru postanawia: zawiesić postępowanie sądowe w sprawie
A. S. wniósł skargę (nazwaną odwołaniem) na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", którym utrzymano w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" ustalające obowiązek poniesienia opłaty za przechowywanie w magazynie depozytowym Urzędu Celnego 200 sztuk papierosów "Viceroy", w wysokości 294 zł.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił nieuwzględnienie wygaśnięcia długu celnego, wynikającego z art. 233 Wspólnotowego Kodeksu Celnego oraz skutków wynikających z art. 15 § 2 Kodeksu karnego skarbowego stanowiącego, że w razie orzeczenia przepadku przedmiotów (...) wygasa obowiązek uiszczenia należności publicznoprawnej. W uzasadnieniu skargi powołując przepisy Prawa Celnego i orzecznictwo Sądu Najwyższego dowodził, że opłaty za przechowywanie towaru, który następnie uległ przepadkowi są należnościami publicznoprawnymi i powinien o nich orzekać Sąd. Przyznanie kompetencji do ich ustalania organom celnym narusza art. 2 Konstytucji RP.
Przystępując do rozpoznania sprawy Sąd stwierdził, że w sprawie o analogicznym stanie faktycznym i prawnym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2010r. sygn. akt I SA/Ol 146/10 skierował do Trybunału Konstytucyjnego pytanie prawne "Czy art. 93 ust. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004r. Prawo celne (Dz.U. nr 68, poz. 622 ze zm.) i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.04.2004r. w sprawie stawek opłat pobieranych przez organy celne (Dz.U. nr 87, poz. 832) są zgodne z art. 92 ust. 1 i art. 2 Konstytucji RP".
Stosownie do art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej w skrócie p.p.s.a. Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie zaistniała przesłanka do zawieszenia postępowania z uwagi na to, że rozstrzygnięcie przez Trybunał Konstytucyjny kwestii zgodności przepisów, na podstawie których organy celne wydały zaskarżone postanowienie z normami Konstytucji będzie niewątpliwie miało wpływ na rozstrzygnięcie sprawy.
Z tej przyczyny Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie powołanego art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.