skarg Spółki A w P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług zarządza połączenie spraw zarejestrowanych pod sygn. akt od I SA/OI 261/09 do I SA/Ol 268/09, w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz dalsze ich prowadzenie pod wspólnym numerem
Sentencja

Dnia 28 maja 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Czajkowski po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2009 roku na posiedzeniu niejawnym spraw ze skarg Spółki A w P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", Nr "[...]", z dnia "[...]", Nr "[...]", z dnia "[...]", Nr "[...]", z dnia "[...]", Nr "[...]", z dnia "[...]", Nr "[...]", z dnia "[...]", Nr "[...]",z dnia "[...]", Nr "[...]", z dnia "[...]", Nr "[...]", w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług zarządza połączenie spraw zarejestrowanych pod sygn. akt od I SA/OI 261/09 do I SA/Ol 268/09, w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz dalsze ich prowadzenie pod wspólnym numerem - I SA/OI 261/09 i postanawia : 1. umorzyć postępowanie w sprawie, 2. zasądzić od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej Spółki A w P. kwotę 19.336 zł (słownie: dziewiętnaście tysięcy trzysta trzydzieści sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. WSA/post.1 - sentencja postanowienia.

Uzasadnienie

Spółka A w P. wniosła skargi na decyzje Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", Nr "[...]", z dnia "[...]", Nr "[...]",z dnia "[...]", Nr "[...]", z dnia "[...]", Nr "[...]",z dnia "[...]", Nr "[...]", z dnia "[...]", Nr "[...]",z dnia "[...]", Nr "[...]", z dnia "[...]", Nr "[...]".

Dyrektor Izby Celnej w niniejszych sprawach wniósł o zawieszenie postępowania sądowego na mocy art. 126 p.p.s.a., do czasu rozpoznania przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 19 grudnia 2007r., sygn. akt I SA/Ol 497/07. Skarżąca Spółka wyraziła zgodę na zawieszenie postępowania na zgodny wniosek stron.

Na podstawie art. 126 w zw. z art. 131 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., Sąd zawiesił postępowanie w sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 24 października 2008r., w sprawie sygn. akt I GSK 531/08 oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Celnej od wyroku WSA w Olsztynie z dnia 19 grudnia 2007 r., w sprawie I SA/OI 497/07.

Pełnomocnik Spółki, który został ustanowiony po wniesieniu skarg, wniósł o podjęcie postępowania w tych sprawach i uwzględnienie skarg. W skargach został zgłoszony wniosek o zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

Pismem z dnia 31 grudnia 2008 r. Dyrektor Izby Celnej poinformował Sąd, że na podstawie art. 54 § 3 p.p.s.a. uchylił zaskarżone decyzje i decyzje organu I instancji i umorzył postępowanie w tych sprawach. Wobec powyższego Dyrektor Izby Celnej wniósł o umorzenie postępowania sądowego.

Na podstawie art. 129 p.p.s.a. Sąd podjął postępowanie w tych sprawach. W związku z podjęciem zarządził w oparciu o przepis art. 111 § 1 p.p.s.a. połączenie spraw zarejestrowanych pod wymienionymi numerami, w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia. Mogły być one bowiem objęte jedną skargą. Zarządził ponadto, iż sprawy te mają być prowadzone pod wspólnym numerem I SA/OI 261/09.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 201 § 1 p.p.s.a. zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 p.p.s.a., czyli dokonania przez organ samokontroli. Natomiast do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Sposób obliczania stawek minimalnych w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji został określony w § 14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. ( Dz. U. , nr 163, poz. 1349, ze zm. ) w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

W przedmiotowej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie umorzył postępowanie na podstawie art. 161 § pkt 3 p.p.s.a., gdyż w następstwie uchylenia przez organ w trybie samokontroli zaskarżonych decyzji i umorzenia postępowania celnego i podatkowego, postępowanie sądowe stało się bezprzedmiotowe. W tej sytuacji o zwrocie kosztów przysługujących stronie skarżącej od organu Sąd orzekł na podstawie art. 200, art. 201 § 1 w zw. z art. 205 i 209 p.ps.a. Przy czym do kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw należą: wpis sądowy uiszczony, opłata skarbowa od przedłożonych pełnomocnictw procesowych i wynagrodzenie radcy prawnego. Wynagrodzenie radcy prawnego zostało ustalone, na podstawie § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych, w łącznej wysokości 19.336 zł, z uwzględnieniem wynagrodzenia pełnomocnika w każdej ze spraw połączonych do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia. Sprawy dotyczące należności celnych, jak i określenia podatku są bowiem sprawami, których przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, o której mowa w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego rozporządzenia. Natomiast połączenie spraw, zarówno na podstawie art. 111 § 1, jak i § 2 p.p.s.a., nie czyni z tych spraw jednej, nowej sprawy. Połączenie podyktowane względami technicznymi i ekonomiką procesową nie pozbawia połączonych spraw ich odrębności i nie zmienia faktu, że łącznie rozpoznawane i rozstrzygane sprawy są nadal samodzielnymi sprawami (por. wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2008r., II OSK 374/07, LEX nr 468574). Dlatego Sąd przyznał wynagrodzenie pełnomocnikowi w każdej ze spraw połączonych pod wspólną sygnaturą I SA/Ol 261/09.

Należy również zauważyć, że podobna kwestia dotycząca przyznania kosztów postępowania Spółce A była już przedmiotem oceny Naczelnego Sądu Administracyjnego. W postanowieniu z dnia 17 marca 2009r., sygn. akt I GZ 3/09, NSA stwierdził, że w przypadku umorzenia postępowania przez organ w trybie art. 54 § 3 p.p.s.a., a następnie umorzenia postępowania sądowego, które stało się bezprzedmiotowe, wysokość wynagrodzenia pełnomocnika powinna zostać ustalona w oparciu o § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Bowiem to nie rodzaj decyzji procesowej podjętej przez sąd decyduje o podstawie przyznania pełnomocnikowi jego wynagrodzenia z tytułu zastępstwa procesowego, a przedmiot zaskarżenia określony w danej sprawie.

W konsekwencji łączne koszty postępowania zostały wyliczone w wysokości 19.336 zł {opłaty od pełnomocnictw - 136 zł (8 x 17) i wynagrodzenie radcy prawnego - 19.200 zł (3.600 + 6 x 2.400 + 1.200)}.

Mając powyższe na względzie, na podstawie powołanych przepisów p.p.s.a., orzeczono jak w pkt I i II w sentencji postanowienia.

Strona 1/1