Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie nałożenia kary porządkowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zofia Skrzynecka po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2009 r. w Olsztynie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki A w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]", w przedmiocie nałożenia kary porządkowej postanawia odrzucić skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Pełnomocnik procesowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/3

W dniu 13 marca 2009 r. w imieniu skarżącej Spółki A z siedzibą w W. reprezentujący ją pełnomocnik - doradca podatkowy A.C. złożył skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", o wyżej wymienionym numerze, w przedmiocie nałożenia kary porządkowej w wysokości 2.500 zł. Do skargi załączono pełnomocnictwo, z którego wynikało, że pełnomocnik został upoważniony do reprezentowania strony przed organami podatkowymi i sądami administracyjnymi w sprawach z zakresu podatku od nieruchomości.

Pismem z dnia 14 kwietnia 2009r. wezwano pełnomocnika do usunięcia braków formalnych skargi poprzez złożenie pełnomocnictwa do działania w imieniu strony skarżącej w sprawie nałożenia kary porządkowej, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.

W odpowiedzi pełnomocnik podniósł, że kara porządkowa została nałożona na stronę w związku z toczącym się postępowaniem w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2007 r. W związku z powyższym złożone pełnomocnictwo obejmuje również działalnie w imieniu strony w sprawach dotyczących kary porządkowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., ustawa ta normuje postępowanie sądowe w sprawach z zakresu kontroli działalności administracji publicznej oraz w innych sprawach, do których jej przepisy stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy sądowoadministracyjne). Powołana wyżej legalna definicja sprawy sądowoadministracyjnej stanowi punkt wyjścia dla rozważań mających znaczenie dla rozpatrzenia zagadnienia, które stało się sporne w niniejszej sprawie, a mianowicie czy pełnomocnictwo, którym dysponuje doradca podatkowy, tj. "do reprezentowania (...) w sprawach z zakresu podatku od nieruchomości" jest pełnomocnictwem do działania w sprawie sądowoadministracyjnej, której przedmiotem jest nałożenie kary porządkowej w postępowaniu podatkowym dotyczącym wymiaru podatku od nieruchomości.

Zauważyć należy, iż zakreślając, na wzór innych funkcjonujących w polskim porządku prawnym kodyfikacji ogólną definicję spraw objętych zakresem przedmiotowym postępowania przed sądami administracyjnymi, prawodawca nie ograniczył się jedynie do desygnowania w sposób globalny materii regulowanej przepisami powołanej ustawy. Przepis art. 1 p.p.s.a. należy bowiem odczytywać przez pryzmat art. 3 - 5 p.p.s.a., w których określono w kazuistyczny sposób zakres przedmiotowy ustawy. Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 1 i 2 p.p.s.a. obejmuje on w szczególności indywidualne akty administracyjne (decyzje lub postanowienia) wydane w postępowaniu jurysdykcyjnym. Decyzja administracyjna jest aktem, który co do zasady rozstrzyga sprawę co do istoty lub w inny sposób kończy sprawę w danej instancji. Jeśli zaś chodzi o postanowienie wydane w postępowaniu administracyjnym, art. 3 § 2 pkt 2 p.p.s.a. przewiduje możliwość odrębnego zaskarżenia do sądu administracyjnego jedynie wówczas, gdy na to postanowienie służy zażalenie albo kończy ono postępowanie w sprawie, bądź rozstrzyga sprawę co do istoty. Tak skonstruowany model kontroli działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne prowadzi do powstania pewnego rodzaju dysonansu. Postanowienia, z pewnymi wyjątkami, są bowiem co do zasady aktami indywidualnymi wydawanymi w celu rozstrzygnięcia incydentalnych kwestii wyłaniających się w toku postępowania administracyjnego. Wydawane są zatem w granicach sprawy głównej, a sama potrzeba rozstrzygnięcia przez organ administracji publicznej w drodze postanowienia nie statuuje nowej sprawy administracyjnej. Wyjaśnić należy, iż kwestia ta przedstawia się w sposób odmienny na etapie kontroli sądowej zaskarżonego postanowienia. Ze względu na przewidzianą w art. 3 § 2 pkt 2 p.p.s.a. możliwość samoistnego zaskarżenia postanowienia, sprawa sądowoadministracyjna zainicjowana ze skargi na ten akt jest sprawą odrębną w stosunku do sprawy sądowoadministracyjnej toczącej się na skutek zaskarżenia aktu rozstrzygającego merytorycznie sprawę administracyjną lub kończącego postępowanie administracyjne w inny sposób.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Pełnomocnik procesowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze