Olsztyn, 17 grudnia 2007r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Czajkowski po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2007r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.M.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" o nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003r. postanawia: odrzucić skargę.
A.M.P., reprezentowana przez T.Ż., złożyła skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej o wyżej wymienionym numerze, którą utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]", określającą zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003r.
Pismem z dnia 1 października 2007r. o sygn. jak wyżej, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wezwał T.Ż., do usunięcia w terminie 7 dni braków formalnych skargi poprzez wskazanie, kim jest w stosunku do skarżącej jako ustanowiony pełnomocnik, (mając na uwadze, iż w postępowaniu przed sądami administracyjnymi - funkcję pełnomocnika pełnić mogą jedynie osoby wymienione w art. 35 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz do złożenia pełnomocnictwa upoważniającego do działania w imieniu strony skarżącej przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi - ewentualnie do usunięcia braków formalnych poprzez osobiste podpisanie skargi przez skarżącą A.M.P.
Jednocześnie Sąd pouczył reprezentującego stronę, iż nieusunięcie braków we wskazanym terminie spowoduje jej odrzucenie.
Wymienione pismo zostało prawidłowo doręczone wskazanemu w skardze pełnomocnikowi, w dniu 3 października br.
Pomimo wezwania braki nie zostały jednak usunięte.
Kolejnym pismem z dnia 13 listopada 2007r. o w/w sygnaturze, do usunięcia tych samych braków, WSA w Olsztynie wezwał skarżącą A.M.P. Wezwanie to zostało uznane za doręczone stronie z dniem 30 listopada 2007r., w trybie przewidzianym w art. 73 p.p.s.a, tj. poprzez dwukrotne zawiadomienie pod wskazanym w skardze adresem o złożeniu pisma, którego nie można było doręczyć w sposób bezpośredni, w urzędzie pocztowym.
Zgodnie z art. 57 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym. Określając wymogi pisma procesowego, w punkcie 4 art. 46 § 1 p.p.s.a. ustawodawca wskazał, iż powinno ono zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Stosownie do art. 37 § 1 p.p.s.a. pełnomocnik obowiązany jest zaś przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa. Pełnomocnikiem strony mogą być natomiast adwokat lub radca prawny, a ponadto inny skarżący lub uczestnik postępowania, jak również rodzice, małżonek, rodzeństwo lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia, a także inne osoby, jeżeli przewidują to przepisy szczególne (art. 35 p.p.s.a.).
W związku ze skargą A.M.P., umocowanie do reprezentowania strony skarżącej, pomimo prawidłowo doręczonych wezwań Sądu i pouczenia o skutkach nieusunięcia braków formalnych, nie zostało złożone. Nie usunięto również braków skargi poprzez osobiste podpisanie jej przez skarżącą. Stosownie zaś do dyspozycji art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych wyżej przepisów p.p.s.a. należało postanowić jak w sentencji.