Dnia 29 kwietnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski po rozpoznaniu w Olsztynie w dniu 29 kwietnia 2009 roku na posiedzeniu niejawnym spraw ze skarg Spółki A w P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", Nr "[...]", z dnia "[...]", Nr "[...]", w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe, określenia uzupełniającej kwoty długu celnego oraz podatku od towarów i usług zarządza połączenie spraw zarejestrowanych pod sygn. akt I SA/Ol "[...]"i I SA/Ol "[...]", w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz dalsze ich prowadzenie pod wspólnym numerem - I SA/Ol "[...]" i postanawia : 1. umorzyć postępowanie w sprawie, 2. zasądzić od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej Spółki A w P. kwotę 18.434 zł (słownie: osiemnaście tysięcy czterysta trzydzieści cztery) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Spółka A w P. wniosła skargi na decyzje Dyrektora Izby Celnej "[...]" , Nr "[...]", z dnia "[...]" , Nr "[...]".
Skargi te po podjęciu zawieszonych postępowań zostały zarejestrowane pod nr: I SA/OI "[...]" i I SA/Ol "[...]".
Na podstawie art. 111§1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. ), zwaną dalej p.p.s.a. Sąd zarządził połączenie spraw zarejestrowanych pod nr:
I SA/OI "[...]" i I SA/Ol "[...]" w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia, gdyż mogły one być objęte jedną skargą i prowadzić pod wspólnym nr I SA/OI "[...]".
Dyrektor Izby Celnej wniósł o zawieszenie postępowania sądowego na mocy art. 126 p.p.s.a. do czasu rozpoznania przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia "[...]"., I SA/Ol "[...]".
W odpowiedzi na złożony wniosek strona skarżąca wyraziła zgodę na zawieszenie postępowania na zgodny wniosek stron.
Na podstawie art. 126 w zw. z art. 131 p.p.s.a., Sąd zawiesił postępowanie w sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia "[...]" ., w sprawie sygn. akt "[...]" oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Celnej od wyroku WSA w Olsztynie z dnia "[...]" , w sprawie I SA/OI "[...]".
Pełnomocnik Spółki, który został ustanowiony po wniesieniu skarg, wniósł o podjęcie postępowania w tych sprawach i uwzględnienie skarg. W skargach został zgłoszony wniosek o zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.
Dyrektor Izby Celnej poinformował Sąd, że na podstawie art. 54
§ 3 p.p.s.a. uchylił zaskarżone decyzje i decyzje organu I instancji i umorzył postępowanie w tych sprawach. Wobec powyższego Dyrektor Izby Celnej wniósł o umorzenie postępowania sądowego.
Na podstawie art. 129 p.p.s.a. Sąd podjął postępowanie w tych sprawach.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 201 § 1 p.p.s.a. zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 p.p.s.a., czyli dokonania przez organ samokontroli. Natomiast do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Sposób obliczania stawek minimalnych w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji został określony w § 14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. ( Dz. U. , nr 163, poz. 1349, ze zm. ) w sprawie opłat za czynności radców prawnych.
W przedmiotowej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie umorzył postępowanie na podstawie art. 161 § pkt 3 p.p.s.a., gdyż w następstwie uchylenia przez organ w trybie samokontroli zaskarżonych decyzji i umorzenia postępowania celnego i podatkowego, postępowanie sądowe stało się bezprzedmiotowe. W tej sytuacji o zwrocie kosztów przysługujących stronie skarżącej od organu Sąd orzekł na podstawie art. 200, art. 201 § 1 w zw. z art. 205 i 209 p.ps.a. Przy czym do kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw należą: wpis sądowy uiszczony, opłata skarbowa od przedłożonych pełnomocnictw procesowych i wynagrodzenie radcy prawnego. Wynagrodzenie radcy prawnego zostało ustalone, na podstawie § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych, w łącznej wysokości 14.400 zł, z uwzględnieniem wynagrodzenia pełnomocnika w każdej ze spraw połączonych do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia. Sprawy dotyczące należności celnych, jak i określenia podatku są bowiem sprawami, których przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, o której mowa w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego rozporządzenia. Natomiast połączenie spraw, zarówno na podstawie art. 111 § 1, jak i § 2 p.p.s.a., nie czyni z tych spraw jednej, nowej sprawy. Połączenie podyktowane względami technicznymi i ekonomiką procesową nie pozbawia połączonych spraw ich odrębności i nie zmienia faktu, że łącznie rozpoznawane i rozstrzygane sprawy są nadal samodzielnymi sprawami (por. wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2008r., II OSK 374/07, LEX nr 468574). Dlatego Sąd przyznał wynagrodzenie pełnomocnikowi w każdej ze spraw połączonych pod wspólną sygnaturą I SA/Ol "[...]".