Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zofia Skrzynecka po rozpoznaniu w Olsztynie w dniu 3 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi Klubu A na akt Samorządu Województwa z dnia "[...]", Nr "[...]", w przedmiocie odmowy przyznania pomocy na realizację projektu postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Klub A wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na wymieniony w sentencji akt Samorządu Województwa z dnia "[...]" w przedmiocie odmowy przyznania pomocy na realizację projektu.
W uzasadnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy strona skarżąca, wskazując na trudną sytuację finansową, podniosła, że nie posiada środków pieniężnych, które pozwoliłyby na poniesienie kosztów postępowania. Oświadczyła, że nie prowadzi działalności gospodarczej, zaś członkowie Klubu pracują społecznie. Klub prowadzi zadania, na które otrzymuje celowe wsparcie finansowe. W 2013 r. była to kwota 400 zł z Urzędu Miasta na organizację mistrzostw miasta w szachach oraz kwota 300 zł otrzymana od Banku na organizację turnieju szachowego dla dzieci. Klub nie posiada innych dochodów. Ponadto, w ocenie strony, uzasadnieniem dla ustanowienia radcy prawnego jest to, że w zarządzie stowarzyszenia nie ma osób, które posiadałyby dostateczną wiedzę prawną pozwalającą sprostać zawiłościom prawnym związanym ze sprawą.
Postanowieniem z dnia 13 października 2014 r. Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie, wskazując, że Klub prowadząc statutową działalność, powinien zabezpieczyć środki pieniężne na pokrycie kosztów sądowych m.in. poprzez pobór składek członkowskich, odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W sprzeciwie od powyższego postanowienia Klub A podniósł, że osoby zainteresowane wdrożeniem projektu, o którego dofinansowanie Klub ubiegał się, nie podejmują nieracjonalnych wydatków. Z uwagi na to, że wdrożenie projektu jest na tym etapie praktycznie niemożliwe, stąd wystąpiła trudność w pozyskaniu środków na prowadzenie postępowania sądowego, która jest niezależna od Klubu. W związku zaś z brakiem podstaw do realizacji i rozliczenia projektu, poniesienie kosztów sądowych jest nieadekwatne do zamierzonego celu, któremu służyło złożenie wniosku o realizację projektu w lutym 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W razie wniesienia sprzeciwu, zgodnie z art. 260 p.p.s.a., postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc. Zgodnie zaś z art. 246 § 2 pkt 1 w związku z art. 245 § 2 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu, następuje jeśli osoba prawna, a także inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania.
Według przywołanej wyżej regulacji to na stronie wnioskującej o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, a użyte określenie: "gdy wykaże" oznacza, że to obowiązkiem strony jest przekonanie Sądu, iż znajduje się w sytuacji opisanej w dyspozycji przywołanego przepisu i nie ma możliwości poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania.
Wskazać przy tym należy, że orzeczenie w przedmiocie prawa pomocy winno wynikać ze zrównoważonej i wzajemnej oceny dwóch elementów: rozmiaru kosztów sądowych, jakie musi ponieść strona wnioskująca o prawo pomocy, oraz jej aktualnych możliwości płatniczych. Ponadto, w ocenie Sądu, w przypadku strony skarżącej, będącej klubem sportowym działającym w formie stowarzyszenia, którego statut nie przewiduje prowadzenia działalności gospodarczej, powyższe warunki przyznania prawa pomocy osobie prawnej powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem charakteru prowadzonej przez skarżący Klub działalności.