Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Małgorzata Klimek po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego L. K. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. R. w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 lipca 2015r., sygn. akt I SA/Ol 809/14 postanawia przyznać od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie) na rzecz radcy prawnego L. K. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zakresie sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz należny od tej kwoty podatek od towarów i usług WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił skargę A. R. o wznowienie postępowania sądowego (k.9). Postanowienie zostało doręczone skarżącemu w dniu 14 grudnia 2015r.
Postanowieniem z dnia 19 lutego 2015r. Referendarz sądowy przyznała skarżącemu prawo pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego (k.33). Na podstawie tego postanowienia Okręgowa Izba Radców Prawnych w Olsztynie wyznaczyła dla skarżącego jako pełnomocnika z urzędu - radcę prawnego Ł. K. (k.43).
W dniu 24 marca 2016r. wyznaczony radca prawny zapoznał się z aktami sprawy i wykonał fotokopie poszczególnych kart (k.46). Następnie w dniu 4 kwietnia 2016r. pełnomocnik strony złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyżej wymienionego postanowienia. Jednocześnie złożył wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w wysokości trzykrotności stawki minimalnej, z uwagi na nakład pracy pełnomocnika. Wniosek zawierał oświadczenie, że wynagrodzenie z tytułu pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu nie zostało na jego rzecz w całości ani w części uiszczone.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje.
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a., wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r., poz. 1805), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. Przepis przejściowy, tj. § 22 powyższego rozporządzenia stanowi, że do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.
W analogicznej sytuacji Sąd Najwyższy, analizując treść przepisu art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, który stanowi, że w sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się, do czasu zakończenia postępowania w danej instancji, dotychczasowe przepisy o kosztach sądowych - w postanowieniu z 28 czerwca 2006 r. sygn. akt III CZ 36/06 stwierdził, że przez pojęcie "zakończenie postępowania w (danej) instancji" trzeba rozumieć wydanie orzeczenia kończącego postępowanie w danej instancji, a więc wydanie wyroku lub innego orzeczenia trwale zamykającego drogę do wydania wyroku. Podobnie należy rozumieć pojęcie "czasu zakończenia postępowania w danej instancji" użyte w cytowanym § 22 rozporządzenia z 22 października 2015 r. (por. postanowienie WSA z 18 lutego 2016 r., IV SA/Wr 93/15, publ. CBOiS).