Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Gocki po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 28 stycznia 2011 r. Nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, luty, marzec i kwiecień 2006 r. postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 28 stycznia 2011 r. Nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, luty, marzec i kwiecień 2006 r., pełnomocnik skarżącego P. W. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia 14 marca 2011 r., w związku z wnioskiem skarżącego skierowanym do organu (art. 61 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz.1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a.), odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Skarżący działając przez pełnomocnika będącego adwokatem, kolejnym wnioskiem z dnia 1 kwietnia 2011 r. na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wniosku, nawiązując do postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu odmawiającego uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zawartego w skardze, jako podstawy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji wskazał utratę płynności finansowej powstałej w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym na podstawie innych decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu. Podniósł także, iż prowadzenie egzekucji z kolejnych tytułów w sytuacji, gdy skarżący ma bardzo skromne źródła utrzymania, spowoduje znaczną szkodę w postaci wysokiego i stale wzrastającego zadłużenia, które już w chwili składania wniosku przekracza posiadany majątek. Jako trudne do odwrócenia skutki wykonania zaskarżonej decyzji wskazał konieczność zaciągania zobowiązań w celu spełnienia świadczeń wynikających z wykonywanych decyzji. Ponadto podniósł, iż w świetle poważnych i uzasadnionych zarzutów merytorycznych względem zaskarżonej decyzji prowadzona egzekucja jest niezasadna, a tym samym zasadne jest wstrzymanie jej wykonania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Stosownie do art. 61 § 1 p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków .
Przyznanie takiej ochrony tymczasowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi zatem odstępstwo od ogólnej reguły, iż ostateczna decyzja administracyjna podlega wykonaniu i objęte jest zakresem uznania Sądu, iż w sprawie zaistniały przesłanki do zastosowania takiej ochrony.
Skoro art. 61 § 3 p.p.s.a. uzależnia możliwość wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności na wniosek strony od spełnienia przesłanek w nim wymienionych; to nie mogą to być jakiekolwiek inne okoliczności. Natomiast z uwagi na to, iż wiosek objęty jest zakresem uznania Sądu, to na wnioskodawcy spoczywa obowiązek szczególnie wnikliwego uzasadnienia wniosku, tak aby przekonać sąd do zasadności zastosowania ochrony tymczasowej. Przy czym obowiązkiem sądu jest wszechstronna i wnikliwa ocena argumentów przedstawionych przez wnioskodawcę, jak również wynikających z akt sprawy. Tego obowiązku nie można jednak utożsamiać z obowiązkiem udowodnienia braku przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności (B. Dauter (w:) B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2009,). Przy czym, jak podkreśla się w orzecznictwie, strona skarżąca jest wręcz zobligowana do przedstawienia argumentów i uzasadniających je dokumentów pozwalających sądowi na wszechstronną analizę przesłanek skorzystania z art. 61 § 3 ustawy (por. postanowienie NSA z 6 lutego 2009 r., sygn. akt II FZ 39/09, publ. POP 2009/2/143, por. postanowienie z dnia 18.03.2010 r. II FSK 502/09). Tymczasem profesjonalny pełnomocnik skarżącej we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazał tylko ogólnikowe okoliczności, które w jego ocenie winny uzasadniać wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Pełnomocnik nie przytoczył, żadnych konkretnych danych co do stanu majątkowego, wysokości dochodów, sytuacji rodzinnej strony, nie załączył także żadnych potwierdzających wskazane okoliczności dokumentów. Dokonana przez Sąd analiza akt postępowania, w szczególności wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zawartego w skardze, również nie pozwoliła na ustalenie sytuacji w jakiej znajduje się skarżący, lub innych przesłanek przemawiających za uwzględnieniem wniosku. W tym miejscu nadmienić należy, że Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu wydając postanowienie odmawiające wstrzymania wykonania przedmiotowej decyzji, już wówczas wskazywał także na brak dowodów popierających argumentację, co do zaistnienia przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania wydanej decyzji. Wobec tego profesjonalny pełnomocnik strony, winien mieć świadomość ponawiając swój wniosek, co do konieczności złożenia niezbędnych dokumentów popierających przedstawiane we wniosku okoliczności, czego jednak nie uczynił, ograniczając się wyłącznie do ogólnikowej argumentacji.