Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu - Krzysztof Błasiak po rozpoznaniu w dniu 24 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 16 marca 2018 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego, postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Przedmiotem skargi M. S. (dalej jako skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 16 marca 2018 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego W związku z tym skarżący na etapie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu zobowiązany jest - zgodnie z postanowieniami § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) - do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 200 zł. Na dalsze koszty w przedmiotowej sprawie składają się opłata kancelaryjna za sporządzenie uzasadnienia wyroku - stosownie do zapisów § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz. U. Nr 221, poz. 2192) - w kwocie 100 zł oraz wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 100 zł (§ 3 rozporządzenia w sprawie wysokości oraz szczególnych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Wnioskiem sporządzonym na urzędowym formularzu, o którym mowa w art. 252 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) - zwanej dalej p.p.s.a., skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Z treści wniosku wynika, że dochody netto gospodarstwa domowego skarżącego (prowadzonego przez niego samodzielnie), w wysokości 1.507,50 zł netto (uzyskiwane z tytułu renty), obciążają stałe koszty utrzymania w wysokości 1.406.93 zł (czynsz, energia elektryczna, gaz, usługi telekomunikacyjne, zakup lekarstw, koszty dojazdów na leczenie, zakup odzieży, środków czystości i higieny, wyżywienie). Ponadto w treści wniosku wskazano, że skarżący jest właścicielem lokalu mieszkalnego o powierzchni [...] m², oraz że ponosi roczną opłatę za garaż w wysokości 172 zł i miesięczne wydatki na kulturę i oświatę.
Rozpatrując na podstawie art. 258 § 2, pkt 7 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy zważył , co następuje:
W pierwszej kolejności należy wskazać, iż instytucja prawa pomocy przewiduje dla skarżącego możliwość zwolnienia od kosztów sądowych w całości bądź w części oraz ustanowienia zawodowego pełnomocnika. Przy czym zastosowanie tej instytucji do konkretnego przypadku może mieć miejsce w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, bądź też w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 p.p.s.a.).
Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym, zgodnie z art. 246 § 1, pkt 1 p.p.s.a., następuje gdy osoba ta wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania. Oznacza to, iż prawo pomocy w tym zakresie winno być stosowane do osób, które wykażą, że żyją w skrajnym ubóstwie (przykładowo do osób zaliczanych do bezrobotnych bez prawa do zasiłku lub osób ze względu na okoliczności życiowe pozbawione całkowicie środków do życia).