Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Łozowska po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 31 marca 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie ustalenia podatku od nieruchomości za 2010 r. po stwierdzeniu istnienia przesłanki wznowienia postępowania postanawia: 1. umorzyć postępowanie, 2. zwrócić stronie skarżącej ze środków finansowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu kwotę 200,00 zł (słownie złotych: dwieście złotych 00/100) uiszczoną tytułem wpisu od skargi.
Skarżący Z. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 31 marca 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie ustalenia podatku od nieruchomości za 2010 r. po stwierdzeniu istnienia przesłanki wznowienia postępowania.
Pismem procesowym z dnia 17 lipca 2017 r. reprezentujący skarżącego pełnomocnik cofnął skargę, wnosząc równocześnie o zwrot uiszczonego wpisu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) - dalej: [P.p.s.a.], sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Natomiast, jak wynika z treści art. 60 P.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę, a czynność ta wiąże Sąd. Jednakże Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie cofnięcie skargi nie budzi wskazanych wyżej wątpliwości, albowiem analiza akt administracyjnych oraz treści zaskarżonej decyzji nie daje podstaw do oceny, by cofnięcie skargi zmierzało do obejścia prawa, bądź do utrzymania w mocy aktu administracyjnego dotkniętego wadą nieważności, w szczególności, by zaktualizowała się jedna z przesłanek wymienionych w art. 247 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.).
Nie dopatrując się zatem okoliczności przemawiających za niedopuszczalnością cofnięcia skargi oraz uznając wolę skarżącego jako dysponenta skargi co do jej cofnięcia, Sąd na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. umorzył postępowanie w sprawie.
W zakresie zwrotu wpisu znajduje zaś zastosowanie przepis art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a., przewidujący, że zwrot całości uiszczonego wpisu przysługuje skarżącemu od pisma odrzuconego lub cofniętego. Z uwagi na to, iż skarżący uiścił wpis w kwocie 200,00 zł, kwota ta z urzędu podlega zwrotowi.