Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, Wydział I w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wójcik po rozpoznaniu w dniu 04 lutego 2008r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji określającej zobowiązanie w podatku od towarów i usług wskutek wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu postanawia przyznać adwokatowi M. K. Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu S. P. w kwocie 219,60 (dwieście dziewiętnaście 60/100) złotych, w tym 39,60 (trzydzieści dziewięć 60/100) złote tytułem podatku od towarów i usług.
Skarżący S. P. wywiódł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania jego odwołania od decyzji określającej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiąc sierpień 2001r. w kwocie 9.871zł.
Wyrokiem tut. Sądu z dnia 24 października 2007r. powyższa skarga została oddalona. Następnie skarżący wnioskiem z dnia 29 października 2007r. domagał się przyznania mu prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 23 listopada 2007r. wniosek skarżącego w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych (wpisu od skargi) został oddalony, a w pozostałej części prawo pomocy zostało mu przyznane.
Skutkiem tego było wyznaczenie dla skarżącego przez Okręgową Radę Adwokacką w Opolu pełnomocnika z urzędu, a to adwokata M. K., o czym Sąd został poinformowany pismem z dnia 27 listopada 2007r.
Pełnomocnik z urzędu pismem z dnia 14 stycznia 2008r. wniósł o przyznanie mu kosztów pomocy prawnej, które nawet w części nie zostały mu opłacone. Natomiast w dniu 25 stycznia 2008r. pełnomocnik przedłożył kopię opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie i złożył również odpis pełnomocnictwa udzielonego mu przez skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Jak stanowi przepis §19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielnej z urzędu (Dz. U z 2002r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) /dalej rozporządzenie/ koszty nieopłaconej pomocy prawnej obejmują opłatę ustaloną według przepisów rozporządzenia (rozdz. 3-5) oraz niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata.
W niniejszej opłata sprawie została ustalona w myśl przepisu §18 ust. 1 pkt 2 lit. "b" rozporządzenia, który przewiduje, że stawka minimalna przed sądem administracyjnym w drugiej instancji za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50% stawki określonej w pkt 1 tego przepisu, albo jeżeli sprawy nie prowadził ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, nie mniej niż 120zł.
Zgodnie §18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna - stawkę obliczoną na podstawie § 6 rozporządzenia (lit. "a"), a w innej sprawie - 240 zł (lit. "c").
W niniejszej sprawie przedmiotem zaskarżenia nie była należność pieniężna, bowiem skarżone było postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu o pozostawieniu bez rozpoznania odwołania skarżącego od decyzji organu pierwszej instancji. W tym przypadku zastosowanie znajdzie przepis §18 ust. 1 pkt. 1 lit. "c" rozporządzenia, a więc kwota 240zł jako podstawa ustalenia 75% tej stawki dla adwokata, który nie prowadził sprawy przed sądem pierwszej instancji. Zatem ustalone w ten sposób wynagrodzenie wynosi 75% z 240zł tj. 180zł.
Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie nie zachodziła dodatkowo sytuacja, przewidziana w §2 ust. 1 i 2 rozporządzenia, w której to Sąd kierując się nakładem pracy pełnomocnika oraz charakterem sprawy mógłby przyznać opłatę wyższą od stawki minimalnej.
Jednocześnie przyznana stawka wobec treści przepisu §2 ust. 3 rozporządzenia została podwyższona o podatek od towarów i usług według stawki 22%.
Z tych przyczyn na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz powyższych przepisów rozporządzenia orzeczono jak na wstępie.