Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu - Krzysztof Błasiak po rozpoznaniu w dniu 4 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi K. R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 17 maja 2018 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu grzywien nałożonych w drodze mandatów karnych, postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Przedmiotem skargi K. R. (dalej jako skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 17 maja 2018 r. Nr [...] w sprawie odmowy umorzenia należności z tytułu grzywien nałożonych w drodze mandatów karnych. W związku z tym skarżący na etapie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu zobowiązany jest - zgodnie z postanowieniami § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) - do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 200 zł. Na dalsze koszty w przedmiotowej sprawie składają się opłata kancelaryjna za sporządzenie uzasadnienia wyroku - stosownie do zapisów § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz. U. Nr 221, poz. 2192) - w kwocie 100 zł oraz wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 100 zł (§ 3 rozporządzenia w sprawie wysokości oraz szczególnych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
W dniu 1 sierpnia 2018 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wpłynął wniosek, sporządzony na urzędowym formularzu, o którym mowa w art. 252 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) - zwanej dalej p.p.s.a., w którym skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Z treści wniosku wynika, że dochody netto gospodarstwa domowego skarżącego, prowadzonego wspólnie z [...], w wysokości 1.526,93 zł netto (skarżącego z tytułu zasiłku opiekuńczego, [...] z tytułu [...] i [...]), obciążają stałe koszty w wysokości 1.490 zł (związane z czynszem za lokal, spłatą kredytów, zakupem lekarstw, środków czystości i higieny oraz opłatami za energię elektryczną i usługi telekomunikacyjne). Ponadto w treści wniosku wskazano, że skarżący posiada [...] o powierzchni [...]m².
Rozpatrując na podstawie art. 258 § 2, pkt 7 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy zważył , co następuje:
W pierwszej kolejności należy wskazać, iż instytucja prawa pomocy przewiduje dla skarżącej możliwość zwolnienia od kosztów sądowych w całości bądź w części oraz ustanowienia zawodowego pełnomocnika. Przy czym zastosowanie tej instytucji do konkretnego przypadku może mieć miejsce w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, bądź też w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 p.p.s.a.).
Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym, zgodnie z art. 246 § 1, pkt 1 p.p.s.a., następuje gdy osoba ta wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania. Oznacza to, iż prawo pomocy w tym zakresie winno być stosowane do osób, które wykażą, że żyją w skrajnym ubóstwie (przykładowo do osób zaliczanych do bezrobotnych bez prawa do zasiłku lub osób ze względu na okoliczności życiowe pozbawione całkowicie środków do życia).