Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Gerard Czech po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi W. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 25 lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości nieprzekazanej organowi egzekucyjnemu wierzytelności postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia
W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 25 lipca 2016 r. wydane w przedmiocie określenia wysokości nieprzekazanej organowi egzekucyjnemu wierzytelności W. S. (dalej określany jako: skarżący, wnioskodawca, strona), zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
Uzasadniając wniosek skarżący podkreślił, że prowadzenie czynności egzekucyjnych na podstawie wydanego przez organ odwoławczy postanowienia może doprowadzić do powstania po jego stronie szkody. Wskazując na zarzuty względem wydanego rozstrzygnięcia skarżący wyraził przekonanie o bezpodstawności działań organów.
W postanowieniu z dnia 25 lipca 2016 r. wydanym za skutek wniesionego zażalenia strony i zawartego w nim wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu nie znalazł podstaw do jego uwzględnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że zgodnie z zasadą przyjętą w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) - dalej też: [P.p.s.a.], wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek strony wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części skarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (z wyjątkiem i zastrzeżeniem niemającym w tej sprawie zastosowania). Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu w całości lub w części stanowi odstępstwo od generalnej reguły wykonalności zaskarżonego aktu lub czynności i jest dopuszczalne jedynie po spełnieniu przesłanek określonych w art. 61 § 3 P.p.s.a. Stosownie zaś do brzmienia art. 61 § 6 P.p.s.a., wstrzymanie wykonania aktu lub czynności traci moc z dniem: 1) wydania przez sąd orzeczenia uwzględniającego skargę; 2) uprawomocnienia się orzeczenia oddalającego skargę.
Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym między innymi w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/2004 (dostępne na stronie internetowej www.orzeczenia.nsa.gov.pl, podobnie jak pozostałe przywoływane w uzasadnieniu orzeczenia), opisana w art. 61 § 3 P.p.s.a. przesłanka wstrzymania wykonania decyzji, tj. niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, jest rozumiana jako powstanie tego rodzaju szkody majątkowej lub niemajątkowej, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Z kolei trudne do odwrócenia skutki to takie skutki faktyczne lub prawne, które raz zaistniałe spowodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości a powrót do stanu poprzedniego może nie nastąpić lub nastąpić po długim czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. postanowienie NSA z dnia 1 grudnia 2015 r., II GZ 770/15).