Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kuczyńska Sędziowie Sędzia WSA Marta Wojciechowska (spr.) Sędzia WSA Anna Wójcik Protokolant sekretarz sądowy Maria Żymańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2011r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w Opolu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 26 marca 2010r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2004r. postanawia zawiesić postępowanie.
Decyzją z dnia 26 marca 2010r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu uchyliło decyzję Wójta Gminy D. z dnia 10 grudnia 2009r. określającą A S.A. w B. zobowiązanie w podatku od nieruchomości za rok 2004 w wysokości 95.361.457 zł i określiło zobowiązanie w tym podatku na kwotę 21.226.946 zł. Odwołując się m.in. do treści art. 1 a, art.2 ust. 1 w tym pkt 2 i 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych ( Dz.U. z 2002r. nr 9 poz. 84 ze zm.) oraz definicji legalnych pojęć "obiekt budowlany", "urządzenie budowlane" zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane ( Dz.U. z 2003r. nr 207, poz. 2016 ze zm.), Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, że konstrukcja definicji legalnych takich pojęć jak "budynek", "budowla" zawarta w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych uzasadnia przyjęcie, iż urządzenie techniczne lub instalacja przemysłowa, a także inne instalacje usytuowane w budynku lub na budynku, nie stanowią budowli dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości, gdyż nie są odrębnymi od budynku obiektami budowlanymi.
Decyzja ta została zaskarżona przez Prokuratora Okręgowego w Opolu, który w skardze skierowanej do tutejszego Sądu zarzucił m.in. obrazę prawa materialnego polegającą na naruszeniu art. 2 w zw. z art. 1 a ust. 1 pkt 2 ustawy o opłatach i podatkach lokalnych poprzez zastosowanie dla celów opodatkowania definicji budowli niezgodnej z obowiązującymi przepisami prawa, co skutkowało opodatkowaniem tylko niektórych obiektów spółki i w konsekwencji doprowadziło do błędnej kwalifikacji części majątku spółki jako niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył , co następuje:
Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest m.in. ocena stanu faktycznego i związana z nią wykładnią przepisów - art. 1a ust. 1 pkt 2 oraz art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku - o podatkach i opłatach lokalnych polegająca, zdaniem Prokuratora Okręgowego, na nieprawidłowym przyjęciu przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze definicji budowli (niezgodnej z obowiązującymi przepisami prawa) i pominięciu, że niektóre obiekty spółki spełniające definicję budynku z ustawy podatkowej (ustawa o podatkach i opłatach lokalnych), są jednocześnie budowlami zdefiniowanymi w tejże ustawie i powinny być opodatkowane podatkiem od nieruchomości jako budowle. Zatem jednym z problemów powstałych na tle niniejszej sprawy wymagających rozstrzygnięcia jest stwierdzenie, czy określone instalacje, w tym instalacje przemysłowe i urządzenia zlokalizowane w budynkach (bądź na nich) wykorzystywane przez spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej, są podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości budowlami (w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 1 a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych).
Wskazać jednak należy, iż przed Trybunałem Konstytucyjnym zawisły dwie sprawy dotyczące spornej materii. Pierwsza ze skargi konstytucyjnej Polskich Sieci Energetycznych S.A. (sygn. akt SK 21/07) dotycząca zbadania zgodności art. 1a ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z art. 64 ust, 1 i 3, art. 20, art. 22, art. 45 ust. 1, art. 78 Konstytucji RP. Druga w związku z pytaniem prawnym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach (sygn. akt I SA/Gl 110/09), który postanowieniem z dnia 1 czerwca 2009r. przedstawił Trybunałowi pytanie dotyczące zgodności art. 1a ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 wskazanej ustawy z art. 217 w zw. z art. 84 i art. 2 ustawy zasadniczej. Sprawę zarejestrowano w Trybunale pod sygn. akt P 33/09. W obu tych sprawach problem związany z wykładnią wymienionych przepisów jest identyczny jak w niniejszej sprawie.
Zgodnie z art. 125 §1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
W ocenie Sądu wątpliwości dotyczące zgodności wymienionych przepisów z Konstytucją RP mają istotny wpływ na wynik rozstrzyganej sprawy, dlatego też zasadnym jest zawieszenie postępowania sądowego na podstawie art.125 §1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.