Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Wojciechowska po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 19 listopada 2008 r. [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych w związku z wnioskiem skarżącego o przedłużenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej postanawia: oddalić wniosek
Wyrokiem z dnia 13 maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r (Dz. U. nr 153, poz. 1270)-/dalej zwaną p.p.s.a./ oddalił skargę K. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 19 listopada 2008 r. [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych.
Pismem z dnia 3 lipca 2009 r. skarżący złożył wniosek o przedłużenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego wyroku
Konieczność przedłużenia wnioskowanego terminu skarżący uzasadniał brakiem rozwiązania, w jego ocenie, istotnych dla przebiegu postępowania ustaleń, a dotyczących:
- wniesionego wniosku o uzupełnienie protokołu rozprawy,
- postępowania w Izbie Skarbowej w sprawie niedostarczenia do Sądu kompletu dokumentacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek jest niedopuszczalny.
Na wstępie należy zaznaczyć, iż w postępowaniu sądowoadministracyjnym wyróżnia się terminy: sądowe wyznaczane przez sąd lub przewodniczącego (np: termin do przedstawienia dowodu z dokumentu lub termin do złożenia pisma procesowego), instrukcyjne, które zapewniają sprawność działania organów sądowych, a uchybienie którym nie powoduje bezskuteczności czynności dokonanej przez sąd, jak również nie daje uprawnień procesowych stronom (np. termin do sporządzenia uzasadnienia wyroku) oraz terminy ustawowe.
W rozdziale 5 działu III ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej zwanej p.p.s.a.), zatytułowanym "Terminy" zostały uregulowane kwestie związane wyłącznie z terminami procesowymi rozumianymi jako pewne okresy, w których ma być lub może być podjęta czynność procesowa wywołująca określone skutki procesowe. Wskazać należy, iż ustawa ta przewiduje możliwość przedłużenia terminu, ale tylko terminu procesowego (sądowego). Zgodnie z przepisem art. 84 p.p.s.a przewodniczący może z ważnej przyczyny przedłużyć termin sądowy z urzędu lub na wniosek strony zgłoszony przed upływem terminu, a także skrócić termin sądowy na wniosek strony.
Natomiast terminami ustawowymi są takie terminy, które są wyraźnie wskazane w ustawie wyznaczającej ich początek oraz długość. W określonej sytuacji ich bieg rozpoczyna się automatycznie, co oznacza, że bieg terminów ustawowych nie może ulec ani przedłużeniu ani skróceniu, tak jak ma to miejsce w przypadku terminów sądowych.
Podkreślić należy, iż 30 - dniowy termin do złożenia skargi kasacyjnej, jako wyznaczony przepisem ustawy (art. 177 p.p.s.a), jest terminem ustawowym, a więc niedopuszczalne jest jego przedłużenie przez sąd, bowiem przepisy p.p.s.a nie przewidują takiej możliwości. Jak wspomniano wyżej możliwość przedłużenia terminu przewidziana w art. 84 powołanej ustawy dotyczy jedynie terminów sądowych -wyznaczanych przez sąd lub przewodniczącego (art. 82 p.p.s.a.)
Wobec powyższego złożony wniosek o przedłużenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jako niedopuszczalny, podlega oddaleniu na podstawie art. 84 i art.160 w związku z art. 177 p.p.s.a.
Na marginesie należy wskazać, iż w przypadku uchybienia ustawowego terminu istnieje jedynie możliwość jego przywrócenia pod warunkiem spełnienia ściśle określonych przesłanek wymienionych w art. 86 i art. 87 p.p.s.a. Zgodnie z treścią art. 86 § 1 powołanej ustawy, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek może przywrócić termin, przy czym po myśli art. 87 § 1 pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym ponadto należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2) oraz równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.