I SA/Po 154/19 POSTANOWIENIE Dnia 1 sierpnia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi kasacyjnej : Burmistrza [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu w sprawie ze skargi X. Sp. z o.o. w [...] na interpretację indywidualną Burmistrza [...] z dnia [...] nr. [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości postanawia: 1.odrzucić skargę kasacyjną 2. zwrócić Burmistrzowi [...] kwotę [...]([...]) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi kasacyjnej.
Wyrokiem z 29 maja 2019 r., I SA/Po 154/19, ze skargi X. Sp. z o.o. w [...] (dalej: skarżąca) na interpretację indywidualną Burmistrza [...] z [...] r. w przedmiocie podatku od nieruchomości, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu na podstawie art. 146 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, dalej: p.p.s.a.) uchylił zaskarżoną interpretację.
Od powyższego wyroku skargę kasacyjną wniósł Burmistrz [...].
Pełnomocnik skarżącego kasacyjnie wskazał, że zaskarża wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 maja 2019 r., I SA/Po 154/19 w części odnoszącej się do podstaw opodatkowania elementów elektrowni wiatrowej z zastosowaniem art. 4 ust 5 u.p.o.l. ( pkt 2 interpretacji).
Wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w części dotyczącej pkt.2 interpretacji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. Wniósł również o zasądzenie kosztów postępowania.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:
- zgodnie z art. 174 pkt 1 p.p.s.a. naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, co miało istotny wpływ na wynik sprawy tj. zastosowanie w zaskarżonej sprawie art. 4 ust 5 zamiast art. 4 ust 3 ustawy z nia 12 stycznia 1991r o podatkach i opłatach lokalnych ( tj. Dz.U. z 2019r poz 1170) dalej u.p.o.l. i art. 16 h u.p.d.p. poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, że podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości elektrowni wiatrowej będzie wartość rynkowa, bowiem elektrownia wiatrowa nie jest tożsamym środkiem trwałym, który był amortyzowany, pomimo uprzednich częściowych odpisów amortyzacyjnych poszczególnych elementów elektrowni, a nie wartość stanowiąca podstawę odpisów amortyzacyjnych w danym roku z art. 4 ust 3 u.p.o.l., które to naruszenie miało istotny wpływ na wynik sprawy i skutkowało uchyleniem interpretacji w tej części.
-na podst. art. 174 pkt 2 p.p.s.a . naruszenie przepisów postępowania tj art. 14c i 2 O.p. w zw. z art. 121 § 1 O.p. poprzez uznanie za zasadny zarzut braku w uzasadnieniu interpretacji prawidłowego uzasadnienia prawnego i odniesienia do wyroku Trybunału i stanowiska Ministra Finansów oraz naruszenia zasady wyrażonej w ar. 2a O.p. , co stanowi istotne naruszenie i nieuwzględnienie w sprawie wiążących wskazań ( uwag i oceny prawnej) zawartych w wyroku NSA z 20 listopada 2018r syg. akt II FSK 926/18. NSA w uzasadnieniu tego wyroku wskazał, że organ prawidłowo uzasadnił interpretację pod względem prawnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Skarga kasacyjna jest niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 176 § 1p.p.s.a., skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom określonym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. Podkreślić należy, że określenie, czy skarga kasacyjna dotyczy całości czy jedynie części orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego decyduje o jej przedmiocie oraz prawomocności orzeczenia sądu pierwszej instancji w części niezaskarżonej. Orzeczenie wojewódzkiego sądu administracyjnego w części niezaskarżonej staje się bowiem prawomocne i może być uchylone w postępowaniu kasacyjnym tylko w przypadku stwierdzenia nieważności postępowania (art. 183 § 2 p.p.s.a.)