Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi L. G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry; postanawia oddalić wniosek.
Pismem z dnia 04 grudnia 2015 r. skarżący wniósł skargę na wymienioną w rubrum niniejszego orzeczenia decyzję Dyrektora Izby Celnej. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 23 grudnia 2015 r., wezwano skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia poprzez podpisanie skargi bądź też nadesłanie jej odpisu opatrzonego oryginalnym podpisem. Wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi doręczono skarżącemu dnia 25 stycznia 2016 r. (k. [...] akt sądowych), co oznacza, że wynoszący 7 dni termin na uzupełnienie jej braków mijał z dniem 01 lutego 2016 r. Pismem nadanym dnia 04 lutego 2016 r., nadesłano podpisany egzemplarz skargi. Tutejszy Sąd postanowieniem z dnia 17 lutego 2016 r., I SA/Po 2416/15 odrzucił wniesioną skargę z uwagi na nieuzupełnienie jej braków formalnych w terminie. Na mocy wskazanego orzeczenia zwrócono również skarżącemu kwotę uiszczonego wpisu od skargi. Odpis omawianego orzeczenia doręczono skarżącemu w dniu 10 marca 2016 r., (k. [...] akt sądowych). Pismem z dnia 17 marca 2016 r., skarżący wniósł zażalenie na postanowienie tutejszego Sądu z dnia 17 lutego 2016 r., wnosząc jednocześnie o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Zażalenie skarżącego na wskazane postanowienie tutejszego sądu z dnia 17 lutego 2016 r., zostało odrzucone postanowieniem z dnia 27 lipca 2016 r. Zażalenie skarżącego na postanowienie z dnia 27 lipca 2016 r., zostało z kolei oddalone postanowieniem NSA z dnia 20 października 2016 r., II GZ 1035/16.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Stosownie do postanowień art. 86 § 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm. - dalej w skrócie "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Na mocy art. 87 § 1 p.p.s.a, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Zgodnie zaś z art. 87 § 2 p.p.s.a., w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Stosownie do dyspozycji art. 88 p.p.s.a., spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
Rozpoczynając rozważania w niniejszej sprawie należy wskazać, że zanim sąd administracyjny przystąpi do badania okoliczności uprawdopodobniających brak winy w uchybieniu terminu, zobowiązany jest uwzględnić treść wyżej przytoczonego przepisu art. 88 p.p.s.a. i zbadać czy wniosek o przywrócenie terminu nie jest spóźniony. Wniosek należy przy tym uznać za spóźniony, jeżeli został wniesiony po upływie 7-dniowego terminu przewidzianego w art. 87 § 1 p.p.s.a. Co przy tym istotne, termin ten liczy się od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a nie od daty, w której strona dowiedziała się o uchybieniu terminu [por. postanowienie NSA z dnia 10 stycznia 2013 r., I OZ 963/12, dostępne pod adresem: orzeczenia.nsa.gov.pl]. Użytego w art. 87 § 1 p.p.s.a. określenia "od czasu ustania przyczyny" nie można utożsamiać z chwilą, w której strona dowiedziała się o uchybieniu terminowi [por. postanowienie NSA z dnia 23 stycznia 2015 r., II FZ 2065/14, dostępne pod adresem: orzeczenia.nsa.gov.pl]. Siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu rozpoczyna bieg od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jest to więc okoliczność obiektywnie istniejąca, niezależnie od poglądów i stanowiska strony [tak: postanowienie NSA z dnia 16 października 2013 r., I OZ 805/13, dostępne pod adresem: orzeczenia.nsa.gov.pl]. Odnosząc powyższe rozważania do realiów zawisłej przed sądem sprawy należy stwierdzić, że we wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi skarżący podnosi, że w dniu otrzymania wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi powrócił on do Holandii powierzając wysłanie korespondencji i uiszczenie wpisu swojemu koledze. Z wyjaśnień skarżącego wynika, że otrzymał on w dniu 10 marca 2016 r., pismo informujące o odrzuceniu skargi. Z przedstawionych przez skarżącego okoliczności wynika, że przyczyną uchybienia terminowi do uzupełnienia braków formalnych skargi był pobyt skarżącego poza granicami kraju oraz powierzenie wysyłki korespondencji oraz zapłaty wpisu innej osobie. Uzasadnienie wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi nie pozwala jednak na ustalenie kiedy doszło do ustania wskazanych powyżej przyczyn uchybienia terminowi. Z uwagi na powyższe należy przejść do merytorycznego rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu, jak wskazuje się bowiem w orzecznictwie jeżeli z okoliczności sprawy nie da się w sposób jednoznaczny ustalić, czy termin określony w art. 87 § 1 p.p.s.a., został zachowany, należy rozpoznać wniosek o przywrócenie terminu merytorycznie. Formalne załatwienie wniosku poprzez jego odrzucenie stanowi bowiem wyjątek od reguły, iż wszelkie wnioski rozpoznaje się badając ich merytoryczną zasadność [tak: postanowienie NSA z dnia 28 czerwca 2006 r., II OZ 661/06, dostępne pod adresem: orzeczenia.nsa.gov.pl].