Dnia 20 stycznia 201O r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 201O r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Handlowego R. sp. z o.o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...]., Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. /-/ W.Zygmont
Skarżąca [...] sp. z o.o. w R., reprezentowana przez pełnomocnika doradcę podatkowego M. S. pismem z dnia 19 stycznia 2009r. wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu. Jednocześnie skarżąca złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że nie posiada środków pieniężnych pozwalających na uregulowanie tak znacznego zobowiązania. Jedyny majątek spółki stanowi nieruchomość zabudowana budynkiem magazynowym, nie posiada natomiast majątku ruchomego (poza wyposażeniem magazynu), którego spieniężenie pozwoliłoby na uregulowanie podatku. Magazyn jest jedynym źródłem przychodów spółki. Dalsze prowadzenie egzekucji (rozpoczętej 3 dni po upływie terminu do zapłaty podatku) i utrzymanie zajęcia rachunku bankowego uniemożliwia prowadzenie działalności gospodarczej, a co za tym idzie generuje stratę. W każdej chwili organy egzekucyjne mogą przeprowadzić egzekucyjne zbycie nieruchomości spółki, co doprowadzi do konieczności złożenia przez spółkę wniosku o upadłość. Z powodu zajęcia rachunku bankowego skarżącej nie zostały wypłacone wynagrodzenia za pracę pracownikom za grudzień 2008r., brakuje także środków na wypłaty za kolejny miesiąc. Utrzymywanie się takiego stanu rzeczy spowoduje konieczność zwolnienia pracowników spółki. Do wniosku skarżąca załączyła wyciąg z rachunku bankowego spółki, oświadczenie o stanie kasy spółki sporządzone na dzień 27 stycznia 2009r. oraz listę niewypłaconych wynagrodzeń za miesiąc grudzień 2008r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Zgodnie z przyjętą w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zasadą, wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W razie wniesienia skargi na decyzję organ, który wydał decyzję, może wstrzymać, z urzędu lub na wniosek skarżącego, ich wykonanie w całości lub w części, chyba że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności albo, gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (por. art. 61 § 2 cyt. ustawy). Jednakże art. 61 § 3 wyżej powołanej ustawy stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W świetle powyższej regulacji należy wskazać, że to skarżąca spółka była zobowiązana wykazać, że zachodzi jedna z przesłanek wskazanych w wymienionym przepisie, uzasadniających wstrzymanie wykonania decyzji. Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest przy tym wystarczający sam wniosek strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno się odnosić do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu jest zasadne w stosunku do skarżącej. Jej twierdzenia powinny być poparte dokumentami źródłowymi, zwłaszcza dotyczącymi jej sytuacji finansowej oraz majątkowej, np. odpisami z zeznań rocznych podatkowych, deklaracji VAT-7, bilansu, rachunku zysku i strat oraz sprawozdania finansowego (por. J.P. Tarno, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz.", Warszawa 2006r., s. 188).