WSA w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Szaro po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu Starosty Powiatu [.] na decyzję SKO w [.] w przedmiocie określenia wysokości dotacji podlegającej zwrotowi wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem do budżetu Powiatu [.]
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Szaro po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu Starosty Powiatu [.] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [.] z dnia [.] maja 2019 r. nr [.] w przedmiocie określenia wysokości dotacji podlegającej zwrotowi wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem do budżetu Powiatu [.] - p o s t a n a w i a - 1. odrzucić sprzeciw, 2. zwrócić stronie skarżącej kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego od sprzeciwu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [.] maja 2019 r. nr [.] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [.] uchyliło decyzję Starosty Powiatu [.] z dnia [.] stycznia 2019 r. nr [.] w przedmiocie określenia kwoty dotacji podlegającej zwrotowi wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem do budżetu Powiatu [.].

Od powyższej decyzji sprzeciw do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wniósł Starosta Powiatu [.], który domagał się uchylenia w całości zaskarżonej decyzji oraz zasądzenia od organu odwoławczego na rzecz skarżącej kosztów postępowania.

W odpowiedzi na sprzeciw Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [.] wniosło o jego odrzucenie, podnosząc, że zgodnie z art. 64a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm., dalej: P.p.s.a.) podmiotem uprawnionym do wniesienia sprzeciwu jest strona niezadowolona z treści jej decyzji, a nie organ administracji publicznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 64a P.p.s.a. od decyzji, o której mowa w art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.; dalej: k.p.a.), skarga nie przysługuje, jednakże strona niezadowolona z treści decyzji może wnieść od niej sprzeciw. Stosownie do art. 64b P.p.s.a., do sprzeciwu od decyzji stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

W myśl art. 50 § 1 P.p.s.a. uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.

Treść analizowanego przepisu wskazuje, że o statusie strony postępowania sądowoadministracyjnego decyduje posiadanie interesu prawnego. Podstawę procesowej legitymacji strony musi stanowić przepis prawa materialnego wskazujący na własne prawo (interes prawny) lub obowiązek podmiotu, które podlegają skonkretyzowaniu w postępowaniu administracyjnym. Tak więc istotą interesu prawnego jest jego związek z konkretną normą prawa materialnego - taką normą, która może wskazać jako jego podstawę i z której podmiot legitymujący się tym interesem może wywodzić swoje racje. Stwierdzenie istnienia interesu prawnego sprowadza się zatem do ustalenia związku o charakterze materialnoprawnym między obowiązującą normą, a sytuacją prawną konkretnego podmiotu. Interes prawny podmiotu wnoszącego skargę do sądu przejawia się w tym, że podmiot ten działa bezpośrednio, we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie uprawnienia lub zwolnienie z nałożonego obowiązku (por. postanowienie WSA w Bydgoszczy z 18 września 2018 r., sygn. akt II SA/Bd 763/18, Lex nr 2553908).

W analizowanej sprawie sprzeciw od decyzji wydanej przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [.] wniósł Starosta Powiatu [.], który orzekał w sprawie jako organ I instancji. W tym zakresie skorzystał ze swoich władczych uprawnień i rozstrzygnął indywidualną sprawę administracyjną, kształtując tym samym sytuację indywidualnego podmiotu.

Sąd podziela ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych stanowisko, zgodnie z którym powierzenie organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w sprawie indywidualnej w formie decyzji administracyjnej, wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu prawnego w trybie postępowania administracyjnego, czy sądowoadministracyjnego.

W takiej sytuacji jednostka samorządu terytorialnego - Starosta Powiatu [.], nie ma legitymacji procesowej strony w tym postępowaniu, nie jest również podmiotem uprawnionym do zaskarżania decyzji administracyjnych do Sądu (por. wyrok WSA w Warszawie z 18 grudnia 2017 r. sygn. IV SA/Wa 3237/17, uchwała NSA z 19 maja 2003 r. sygn. OPS 1/03, wyrok NSA z 29 listopada 2005 r., sygn. FSK 2631/04).

Z uwagi na powyższe okoliczności, Sąd stwierdził, że wniesiony w niniejszej sprawie sprzeciw jest niedopuszczalny i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. w zw. z art. 64b § 1 P.p.s.a.

O zwrocie wpisu orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a. w zw. z art. 64b § 1 P.p.s.a.

Strona 1/1