Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: SNSA Jacek Surmacz po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2013 r. w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Burmistrza P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...], w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki, postanawia umorzyć postępowanie sądowe.
Burmistrz P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2013r., nr [...], uchylające w całości postanowienie Burmistrza P. z dnia [...] marca 2013r., nr [...], w przedmiocie sprostowania z urzędu oczywistej omyłki w decyzji Burmistrza P. z dnia [...] lutego 2013r., nr [...].
W odpowiedzi na skargę SKO wniosło o odrzucenie skargi z uwagi na jej niedopuszczalność.
W dniu 29 lipca 2013r., do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wpłynęło pismo Burmistrza P. zatytułowane "Wniosek o wycofanie skargi", w którym skarżący cofa skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2012r., poz. 270, ze zm., zwana dalej Ppsa.), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Stosownie do art. 161 § 1 pkt 1 Ppsa., Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę. Postanowienie takie może zapaść na posiedzeniu niejawnym (art. 161 § 2 Ppsa.).
Niezależnie od powyższego w tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z dyspozycją art. 32 oraz art. 50 § 1 Ppsa. w doktrynie i orzecznictwie sądowoadministracyjnym prezentowany jest utrwalony pogląd, że złożenia skargi do Sądu administracyjnego przez organ I instancji doprowadziłoby do sytuacji, w której stronami postępowania sądowego byłyby dwa organy administracji publicznej orzekające w sprawie, a mianowicie: skarżący (organ pierwszej instancji) i autor decyzji odwoławczej (organ drugiej instancji), a spór między nimi sprowadzałby się do różnego stanowiska co do prawidłowości poszczególnych decyzji (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 22 października 1984 r., III AZP 5/84; OSNC 1985, z.7, poz. 86 z aprobującą glosą J. Borkowskiego - OSP 1986, z.2, poz. 26).
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, orzekł jak w sentencji, o umorzeniu postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 60 Ppsa. - wobec skutecznego cofnięcia skargi przez stronę skarżącą.