Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: S.S.O ( del. ) Tomasz Smoleń po rozpoznaniu w dniu 20 września 2010 r. w Wydziale I Finansowym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A." sp. z o.o. o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. akt I SA/Rz 65/10 zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 marca 2010 r. o odrzuceniu skargi postanawia odrzucić skargę o wznowienie postępowania
Postanowieniem z dnia 9 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Rz 65/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, ze względu na nie uiszczenie wpisu, odrzucił skargę "A." sp. z o.o. w J. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia [...] grudnia 2009 r., Nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o wydanie zaświadczenia. Postanowienie to stało się prawomocne w dniu 13 kwietnia 2010 r.
W dniu 13 września 2010 r. do tutejszego Sądu wpłynęła skarga "A." sp. z o.o. podpisana przez prezesa Zarządu A. N. o wznowienie postępowania zakończonego wyżej opisanym postanowieniem, z powodu pozbawienia strony możności działania poprzez niedoręczenie druków urzędowych obowiązujących przy ubieganiu się o prawo pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył co następuje:
Skarga o wznowienie postępowania jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia przysługującym jedynie od prawomocnych orzeczeń, obwarowanym szczególnymi wymogami. Podstawowymi wymogami są zachowanie terminu do jej wniesienia i wskazanie ustawowej podstawy, przy czym ustalenie, że skarga o wznowienie postępowania została wniesiona z uchybieniem terminu wyklucza możliwość badania, czy zasadna jest wskazana w niej podstawa wznowienia (post. NSA z 24 lutego 2006 r., I FSK 988/2005, niepubl.). Już z tego bowiem powodu skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu. Zgodnie z art. 280 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ) - powoływanej dalej jako P.p.s.a sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci.
Termin do wniesienia skargi to trzy miesiące liczone od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie do wznowienia postępowania, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy - art. 277 P.p.s.a.
Z punktu widzenia oceny zachowania terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania istotne jest zatem ustalenie dnia, od którego termin rozpoczął swój bieg.
W utrwalonym już w tym zakresie orzecznictwie jak i doktrynie, zgodnie przyjmuje się, że jeżeli podstawą wznowienia postępowania jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji, to trzymiesięczny termin do złożenia skargi o wznowienie postępowania biegnie od dnia, w którym strona dowiedziała się o prawomocnym orzeczeniu sądu administracyjnego, albowiem tylko prawomocne orzeczenie może być kwestionowane w drodze tego środka zaskarżenia (art. 270 p.p.s.a.). Zatem trzymiesięczny termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania może zacząć swój bieg najwcześniej w dniu uprawomocnienia się orzeczenia, ponieważ dopiero po tej dacie wniesienie takiej skargi jest dopuszczalne.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie termin do złożenia skargi o wznowienie postępowania rozpoczął swój bieg w dniu 13 kwietnia 2010 r. z tą bowiem datą stało się prawomocne postanowienie wydane w sprawie, w której wznowienia domaga się strona skarżąca, a zakończył w dniu 13 lipca 2010 r. Tymczasem strona skarżąca swoją skargę nadała w dniu 9 września 2010 r. czyli z niemal dwumiesięcznym uchybieniem terminu.
Nadmienić również należy, że bez wpływu na rozpoczęcie biegu terminu do złożenia skargi o wznowienie postępowania pozostaje fakt wydania w sprawie kolejnych postanowień, tj. postanowienia z dnia 6 maja 2010 r. o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, czy postanowienia z dnia 10 maja 2010 r. oddalającego wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia odrzucającego skargę, jako że z punktu widzenia tego unormowania istotne jest, że strona w ogóle dowiedziała się o istnieniu orzeczenia w postępowaniu przed sądem administracyjnym, o którego wznowienie wnosi. ( podobnie post. WSA w Warszawie z 20 sierpnia 2004 r., III SA 3189/2003, ONSAiWSA 2005, nr 4, poz. 70).
Jeśliby nawet przyjąć najkorzystniejsze dla strony skarżącej rozwiązanie, pozostające w sprzeczności z tym co wyżej stwierdzono, że termin do wniesienia skargi rozpoczął swój bieg od doręczenia postanowienia z najpóźniejszą datą tj. od dnia 13 maja 2010 r. to i tak należałoby stwierdzić, że termin nie został zachowany.
Mając to wszystko na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 280 § 1 w zw. z art. 277 P.p.s.a.