Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Surmacz po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2010 r., w Wydziale I Finansowym, na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w J. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia (...) grudnia 2009 r., nr (...), w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o zaświadczenia, w związku z wnioskiem skarżącej A Sp. z o.o. w J. o wstrzymanie wykonania postanowienia z dnia 9 marca 2010 r., sygn. I SA/Rz 65/10, w przedmiocie odrzucenia skargi postanawia: oddalić wniosek.
Postanowieniem z dnia 9 marca 2010 r., sygn. I SA/Rz 65/10 Sąd odrzucił skargę A Sp. z o.o. w J. - zwanej dalej: Spółką - na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia (...) grudnia 2009 r., nr (...), w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o wydanie zaświadczenia.
Wnioskiem z dnia 27 kwietnia 2010 r. Spółka, powołując się na dyspozycję art. 61 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., - zwanej dalej P.p.s.a./, wystąpiła o wstrzymanie stwierdzenia prawomocności postanowienia z dnia 9 marca 2010 r. o odrzuceniu skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek Spółki nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 1 P.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże, jak stanowi § 3 wyżej wymienionego artykułu, po przekazaniu skargi sądowi może on, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z brzmienia tego przepisu wynika, że Sąd w postępowaniu sądowoadministracyjnym może na wniosek skarżącego udzielić mu ochrony tymczasowej, poprzez wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Wstrzymanie nie może jednak dotyczyć poszczególnych czynności, realizowanych przez Sąd w ramach prowadzonego postępowania sądowoadministracyjnego, a wynikających z regulacji proceduralnych, w tym wypadku przepisów P.p.s.a. Odnosi się to także do orzeczeń kończących postępowanie, do których należy zaliczyć postanowienie o odrzuceniu skargi. Zgodnie bowiem z art. 169 P.p.s.a. w zw. z art. 286 § 1 P.p.s.a Sąd jest zobligowany do stwierdzenia prawomocności orzeczenia i przesłania postanowienia w tym przedmiocie organowi administracji publicznej, który wydał zaskarżony akt lub dokonał zaskarżonej czynności. Prawomocność orzeczenia oznacza natomiast, że nie przysługuje od niego środek odwoławczy (art. 168 P.p.s.a.), a stwierdzenie tego faktu jest czynnością o charakterze deklaratoryjnym, która w żaden sposób nie kształtuje praw i obowiązków poszczególnych stron postępowania. Dodać przy tym należy, że postanowienie w przedmiocie stwierdzenia prawomocności orzeczenia, jako postanowienie niekończące postępowania w sprawie może być, na podstawie art. 165 P.p.s.a., uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy.
Spółka we wniosku z dnia 27 kwietnia wystąpiła o wstrzymanie stwierdzenia prawomocności postanowienia z 9 marca 2010 r. w przedmiocie odrzucenia skargi, co, mając na uwadze wyżej wymienione okoliczności, nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach.
Niezależnie od powyższego w tym miejscu należy stwierdzić, że przytoczony we wniosku Spółki przepis art. 61 § 2 pkt 1 P.p.s.a. dotyczy wstrzymania decyzji lub postanowienia przez organ administracji, który go wydał, dlatego też nie może on stanowić podstawy wstrzymania aktu przez Sąd.
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a., oddalił wniosek.